ทำใจไปด้วย ทำเงินไปด้วย
หลังจากหาทางออกให้กับตนเองได้แล้ว
สิ่งที่ปิ๊งปั๊งมาในความคิดเพื่อไม่ให้ตนเองฟุ้งซ่าน นั่นคือ อาชีพ
ขับรถ
แท็กซี่ ไม่ใช่ไม่มีทางเลือก แต่ไม่มีอาชีพอะไรที่จะเยียวยาจิตใจ
ได้ดีเท่ากับอาชีพนี้ ผมไม่ได้มุ่งหวังในแง่รายได้
แค่ต้องการระบายสิ่งในใจออกมาให้ผุ้อื่นฟังบ่อยๆๆจะได้ไม่บ้า
เหมือนเพลงของเบิร์ดเลยครับ ถ่านไฟเก่า ที่มี
ประโยคนึงว่า
“คนแพ้ก็ต้องดูแลตนเอง” ทุกวันนี้ยังชอบฟังเสมอ
มันช่วยซ่อมตนเองนะครับ
เดี๋ยวจะนอกเรื่องไปไกล
วันรุ่งขึ้นหลังจากที่ผมกลับมาปากเกร็ด อย่างแรกต้องจัดการกับห้องที่คอนโด
อ้อลืม
บอกไป ผมซื้อคอนโด ที่ปากเกร็ด หลังห้าง เจซี ปากเกร็ดนะครับ
วิวแม่น้ำสวยซะด้วย ผมทำความสะอาดห้อง
เรียบร้อยจัดข้าวของ รูปแฟน เสื้อผ้าเค้า
หรือ ครับ พับลงกระเป๋า แซมโซไนท์ ล็อคแน่น โยนกุญแจทิ้งไปเลย
กะ
ว่าวันไหนลูกผมโต ตัวผมทำใจได้แล้ว
ผมจะระเบิดกุญแจออกมา
หลังจากจัดคอนโดเรียบร้อย
ผมบึ่งรถไปที่อู่แท็กซี่ทันใด อู่ไหนละ ? อ้อ ทุกท่านถ้าขับรถเส้นถนนติวานนท์
พอ
ถึงปากซอยสามัคคี ด้านซ้ายมือ ขาออก เลขซอย เลขคี่ มีปั๊มแกส ปั๊มนึงครับ
ปั้มนั้นแหละ เอาละมาให้ความรู้กัน
เพื่อนๆทราบไหมว่า ซอยเลขคู่ เลขคี่
หมายถึงอะไร ? มีใครทราบไหมเอ่ย เลขคู่หมายถึงขาเข้าเมือง เลขคี่ก็ขาออก
เมือง
ถนนทั้งประเทศไทยหรือประเทศไหนเหมือนกันหมดครับ
เวลาเราไปต่างถิ่นสังเกตเอานะครับเราจะได้ไม่
หลงทาง หรือ สาวๆถูกลักพาตัว
เวลาสังเกตจะได้จำง่ายๆๆครับ
ก๊อกๆๆๆ ผมเอามือเคาะประตูกระจกออฟฟิศปั๊ม
หวัดดีครับเถ้าแก่ ...ว่าไงหรอ ผมมาขอสมัครเป็นคนขับแท็กซี่
ผมจะต้องทำไงบ้างครับ ผมอ่อนน้อมถ่อมตนมากๆ อาการเสียงดังเพราะมีกะตังค์หดไปหมด
อ้อ... ไม่มีไรมาก
คุณเอาใบขับขี่ สำเนาทะเบียนบ้าน บัตร ปชช ใบขับขี่รถสาธารณะ
หรือ ประเภท 2 ก็ ได้ พร้อมเงินประกัน 3,000
บาท
เงินไม่ใช่ปัญหาสำหรับนายจิม......แต่ใบขับขี่นะสิ ไม่มีอะ
เถ้าแก่ครับใบขับขี่ผมไม่มี ผมขับได้ไหม เถ้าแก่ตอบได้
แต่เวลาคุณถูกตำรวจซิว
รับผิดชอบไปเองนะ ตำรวจยิ่งชอบรถแท็กซี่อยู่ด้วย เอ.......เถ้าแก่ทำท่าคิด
คุณนี่มือใหม่
เคยขับแท็กซี่หรือป่าวละ ผมตอบไม่เคยครับ อย่างงี้จะไหวหรือคุณ
ผมตอบว่า เถ้าแก่ครับผมรับปากเถ้าแก่ได้ว่า
ผมไม่มีวันติดค่าเช่าเถ้าแก่แน่นอน
เห็นพูดอย่างนี้ทุกคนละ แกมองผมตั้งแต่หัวจรดตรีน ท่าทางดูถูก
ว่ามรึงจะไป
รอดไหมเนี่ย
ผมไม่สนแววตานั้น มันไม่ใช่เป้าหมายของผม
เถ้าแก่ครับผมวางเงินมัดจำไว้เลย 3,000 บาท พรุ่งนี้ผมทำใบขับขี่
เสร็จ
ผมจะมาขับรถ สายตาเถ้าแก่หลุบลงเล็กน้อย ผมนึกในใจพอได้เงิน สายตามรึงอ่อนเลยนะ
ไอ้แปะ เถ้าแก่
ถามแล้วจะขับกลางวันหรือกลางคืนละ
ผมตอบว่าผมขอกลางวันเพราะผมมือใหม่นะ ไม่มั่นใจนะเถ้าแก่ ( นึกใน
ใจอีกเชอะ
ไอ้นี่ไม่รู้จักนายจิม สะแว้ว ผมบอกพี่น้องก่อนว่าเส้นทางทั่ว กทม ผมแม่นมาก
จนทุกวันนี้ได้ฉายาว่า
จิม จีพีอาร์เอส) เสร็จสับ ผมยกมือไหว้ลาเถ้าแก่
เดี๋ยวมะรืนผมมาตอนเช้ามืดนะครับเถ้าแก่ พรุ่งนี้ผมไปทำใบขับขี่ก่อน
วันรุ่งขึ้นไปทำใบขับขี่ที่ขนส่งตลิ่งชัน พอเคาเตอร์เรียกหมายเลขผม
ให้ส่งเอกสาร ผมยกมือไหว้ข้าราชการท่าน
นั้นสาวสวยซะด้วยแหะ
แต่อารมย์นั้นใครก็ไม่สวยทั้งนั้น ผมบอกเค้าว่า
คุณครับผมจำเป็นต้องใช้ใบขับขี่วันนี้ ผม
สอบตกไม่ได้ครับ ช่วยผมหน่อยได้ไหมครับ
อ๋อ ....สอบเฉพาะข้อเขียนครับ ทั้งที่ผมรู้ว่าผมสอบอย่างไรก็ผ่าน
แต่
นิสัยผมทุกอย่างต้อง Recheck Make sure ได้ซิค่ะ
แล้วผมต้องมีค่าใช้จ่ายอย่างไรบ้างละ ขรก ท่านนั้นลุกขึ้น
ยื่น
หน้ามาใกล้ช่องกระจก กลิ่นน้ำหอม อ่อนๆ โชยมา ผมนึกในใจ มีรสนิยม ซะด้วยแหะ
แต่ไม่สนตอนนี้ต่อให้แก้ผ้า
ตรงหน้ามะมีรมย์ คุณๆๆสอบตกเป็นได้ ช่วยๆกันนะ 500
บาท ค่ะ ผมบอกไม่มีปัญหา แล้วผมก็พับแบ้งค์ 500
เหน็บเข้าใต้เอกสาร
เอาเป็นว่าวันนั้นผมได้ใบขับขี่ พร้อมบัตรใบเบ้อเร่อเหิ้ม
บัตรประจำตัวผู้ขับขี่นะ ไว้แขวนหน้ารถ มีรูปเศร้าๆของ
ผมด้วย วันหน้ามีโอกาส
ผมยังเก็บไว้เลยจนทุกวันนี้ ไว้ให้เพื่อนๆดู ผมรีบกลับมาที่อู่แท็กซี่
เอาเอกสารมายื่นให้
เถ้าแก่ เถ้าแก่บอกว่า พรุ่งนี้ ตี สีมารับรถจะจัดรถไว้ให้
ค่าเช่ารถ 420 บาท ต่อกะ แล้วเถ้าแก่ก็พาผมเดินดูรถในอู่ สี
สวยสะด้วย สีชมพู
โตโยต้าเอ๊กซิเอ่อร์ เถ้าแก่บอกว่าทุกครั้งที่ส่งรถต้องเติมน้ำมันหรือแกส
ให้เต็มทุกครั้ง
ครับผม
เถ้าแก่ผมจะรักษาระเบียบอย่างดี
เริ่มต้นชีวิตคนแท๊กซี่
กริ้งๆๆๆๆๆ
เสียงนาฬิกาปลุกตอนตี 3 ผมรีบตื่นอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวสะเรียบร้อยสแล๊คสีดำขายาว
เสื้อเชิ้ตแขน
ยาวขาว ผมเป็นคนชอบสีขาวดำนะครับเสื้อผ้าผมเลยโคตรโหล
สมกับเป็นพนักงานบริการ อิอิ อาชีพเราผู้
ให้บริการนี่หว่าเรา
ตี 4
ผมรับรถตามที่นัดหมาย
คู่กะผมเป็นใครไม่รู้ไม่ได้สนใจตอนนั้นอารามดีใจว่านี่คืออาชีพที่เกลียดที่สุดในชีวิต
ที่เราต้องมาทำ 555 ขำกะชีวิตตนเองจริงๆ อาชีพขับรถ ขาข้างนึงในตาราง
อีกข้างเสมอตัวครับพี่น้อง ผมสอบถาม
เถ้าแก่วิธีรีเซท มิเตอร์ ยี่ห้อ Peace
สะด้วย อะใช้เป็นล่ะกด ปุ่มเดียวใช้ได้เลย option ไปหัดทีหลัง
ก่อนออกรถเอาฤกษ์ เอาชัยหน่อยภาษามุสลิมยกมือขอพรสักหน่อยเอามือลูบหน้า
สตาร์ทเครื่อง วิ่งออกจากปั๊ม
เราจะเริ่มที่ไหนก่อนดีหว่า ไม่เคยขับ
เอาอย่างงี้นายจิม เลี้ยวซ้ายมุ่งหน้าตลาดปากเกร็ดก่อน อะวันแรกโชคดีซะ
ด้วย
ผู้โดยสารเจ้าแรกโบกเลยครับหน้ากรมชลฯ ไปไหนละ อ๋อ ไปหลักสี่ ได้ค่าโดยสาร 67 บาท
จำได้แม่นเที่ยว
แรกแหะ จากนั้นกลับลำที่สถานีรถไฟหลักสี่มุ่งหน้าปากเกร็ด อะ
โบกอีก แถวหน้า กสท กลับปากเกร็ด ค่า
โดยสาร 61 บาท แหะ วิ่งแป๊ปเดว 100
กว่าบาทแล้ว ใจมาเป็นกองเลยครับ
วันนั้นผมก็ปุเลงปุเลง
ขับตามตูดพวกไปเรื่อยๆ พอผู้โดยสารโบกปุ๊บ ผมตบไฟซ้ายเพื่อรับผู้โดยสาร ปรากฎว่า
มี
เพื่อนขับแซงมาทางขวา ปาดฉุบ เข้าไปหาแห้วเลย ไม่เป็นไร วุ๊ย เอาใหม่
วิ่งปุเรงปุเรง ผู้โดยสารโบกเอาอีกแระ
โดนปาดฉุบงี้ ทั้งวัน
วิ่งยันเที่ยงได้ตังค์มา 500 กว่าบาทเอง ผมนึกในใจอ้อ พวกนี้มันขับกันแบบนี้เอง
นึกหรือว่า
นายจิมทำไม่ได้ อิอิ ไอ้พวกนี้ไม่รู้จักเราสะแว้ว
ผมนะอดีตแรลลี่คอร์ส รุ่นโอเพ่น ลำดับที่ 5 ของเมืองไทยเชียว แข่งทาบรัศมี
ปรีชา ทรัพย์คง เชียวละเพื่อนๆ เอา
มั่งวุ๊ย สันดานทุเรศเริ่มแล้วครับ
ปาดฉุบมั่ง พวกงี้เหวอเลย แป๊ปเดียว ได้มาอีก 400 บาท 3โมงแระกลับอู่ดีกว่า
ผม
วิ่งไป 256 กิโล เติมแกสไป 250บาท +ค่าเช่า 420 +ค่าล้างรถ 20 ทุนผมเท่ากับ
690 บาท ขับได้ 900 บาท +ทิป อีก
50 บาท ทิปได้มาจากไหนครับ อ๋อ
ปัดเศษไงครับผู้โดยสารปัดเศษให้ ส่วนเป้าหมายผมงานบ่น
กะผู้โดยสารผมก็
บ่นของผมไปเรื่อยๆ เหลือ 210 บาทเองเรา
ทำอะไรก็ต้องวางแผน
เอาใหม่นะวันพรุ่งนี้
ผมเริ่มขับสไตล์แรลลี่แระ อะหะวันนี้รายได้ดีวุ๊ย ปาดฉุบ ทั้งวันสันดานตรีนพญายม
อะวันนี้
ได้ 1,200 บาทแหนะ เติมแก๊ส 300 บาท เหลือเกือบ 500 แน่
ผมปุเรงๆอย่างงี้ 1 สัปดาห์ อะชักเก๋าเกมส์แระ
คราวนี้
ผมเริ่มเล่นกับลูกเล่นที่มิเตอร์ด้วย มิเตอร์มันมีเซท
กิโลทิ้งเปล่าด้วยแหะ
มันคำนวนให้เราเสร็จว่ากิโลที่เราไม่ได้
ผู้โดยสารนะกี่กิโล
อะได้การสันดานพ่อค้าเริ่มแระ
เอาใหม่พรุ่งนี้นะ
ผมลองมาคำนวนดูเล่นๆว่าต้นทุนแท็กซี่ขณะนั้น รวมค่าเช่า
ตกกิโลเมตรละเท่าไหร่ และ เบรค อีเว้นท์ ของรถ
แท็กซี่อยู่ตรงไหน สรุปแล้ว
ได้ความว่า ต้นทุนอยู่ที่กิโลเมตรละ 3.50 บาท /กะ กิโลทิ้งเปล่าต้องไม่เกิน
20
กิโลเมตร/เที่ยว range time ละ คำนวนและวิจัยมาแล้วได้ความว่า ชม เร่งด่วน
ตี4 ถึง 8โมงเช้า ต้องหาตังค์ให้ได้
500 บาท วิ่งไม่เกิน 100 กิโลถึงจะมีกำไร
ถึงเที่ยงอย่างน้อยต้องให้ได้ 800 บาท กิโลต้องคุมให้อยู่ไม่เกิน 200 โล
และจนถึงบ่ายสามอย่างน้อยต้องให้ได้ 1,100 - 1,200 บาท ไม่เกิน 300 กิโลเมตร
นั้นแหละถึงได้กำไรได้ค่าตัวเรา
สัปดาห์ที่ 2 ผมเริ่มวิธีวิ่งแบบ
ลิมิตตนเองตามมิเตอร์ รับผู้โดยสาร ปุ๊บ ส่งปั๊บ แองงิ้ว ก๊าบ
วิ่งกระรอกหาผู้โดยสาร
คอยกดเช็คกิโลทิ้งเปล่าว่ากี่กิโลแระ พอ 20 โลปุ๊บ
จอดเลยครับ นิ่งๆๆ หาที่แหมะตามป้ายใหญ่ๆ หน้าหมู่บ้าน
ชุมชน
ไม่ได้ผู้โดยสารเราไม่ไป ได้ผลแหะครานี้มีเงินเหลือมากขึ้น
เพราะค่าเชื้อเพลิงประหยัดมากขึ้น วิ่งน้อยลง
เงินมากขึ้น
ระหว่างวิ่งแท็กซี่เหรอครับผมมีผู้โดยสารหลายท่านเรียกไปส่งสถานีรถไฟ
ดอนเมืองมั่ง บางเขน บางซื่อ สามเสน
ถ้ามีรถไฟสายยาวมา
ส่วนใหญ่ผมจะได้ผู้โดยสารติดมือ ทุกครั้ง อะๆๆๆ อย่างงี้ได้การละนายจิม
เดินลงจากรถ
แท็กซี่ ขึ้นบนสถานีรถไฟเลยครับ จด จด แล้วก็ จด จดอะไรละ
ตารางรถไฟไงครับ ผมจดตารางรถไฟสายยาวทุก
สาย ที่จอดแวะสถานี
เชื่อหรือไม่ว่าเวลารถไฟสายยาวทั้งหมดอยู่ในหัวของผม ทุกสถานี
ตั้งแต่ดอนเมืองยันหัว
ลำโพง จดทำไมครับ? คือคำถาม
อ้าว.....ก็เวลาเราผ่านแถวนั้นใกล้เคียงเวลารถไฟมา
จะไปวิ่งให้เมื่อยตุ้มทำไมละ
พี่น้อง ชิมิ
ปุเลงปุเลง
.......พี่ๆแท็กซี่ในอู่เห็นเราน้องใหม่ก็เข้ามาทักทาย.....แย่งซีนกันเชียว
ช่วยแนะนำผมวิธีขับรถแท็กซี่
น่ารักจังจุฟฟฟ บางท่านก็ชวนก๋งหลังส่งกะ
แต่ผมปฏิเสธ นะ พี่ครับ แองงิ้วครับพร้อมยกมือไหว้ ผมอิสลามครับ
พี่แท็กซี่หลายคน งง ทำไมต้องยกมือไหว้.......ด้วย แหมพี่ผมชอบยกมือไหว้คนนะ
พี่สันดรานเป็นอย่างนี้แระ
จากที่เห็นเพื่อนๆแท็กซี่ก๋งกันในอู่หลังส่งกะก็เลยได้คำตอบว่า
อ๋อ......มันอย่างนี้นี่เองที่ทำไม พี่น้องแท็กซี่ถึงบ่น
กันจัง วันๆ เหลือแค่
100-200 ทำไมเราเหลือเยอะกว่าละเราเหลือ 500-700 บาทต่อวัน รายจ่ายเพิ่ม
รายรับคงที่
หรือน้อยลงนั้นเอง
ถ้าเหลือ 100-200
จริงสู้ไปขับรถตามบริษัทฯขับรถส่งของกินเงินเดือนไม่ดีกว่าหรือไม่เหนื่อย
ไม่เมื่อยมากไม่
เครียดกับการมาวิ่งหาผู้โดยสารด้วย เงินเดือน ขี้หมูขี้หะมา 7-8
พัน ได้หยุดในอาทิตย์ อีกต่างหาก
พี่คนนึงบอกว่า ที่นั่นที่นี่ผู้โดยสารเยอะ
บอกว่าสีลม คนเยอะ สุขุมวิท คนเยอะ ฯลฯ หลายๆที่
และก็บอกที่ไหนไม่
ค่อยมีผู้โดยสาร
ผมฟังแล้วเฉยๆๆในใจคิดว่าลองเชื่อดูเราน้องใหม่ แองงิ้วครับพี่
ก็ลองตามที่พี่เค้าบอกวิ่งไปที่พี่
เค้าบอก จริงด้วยแหะผู้โดยสารเพียบ
...แต่โอยไม่ไหว รถเปิดไฟว่างบานเบอะเลย รถติดก็ติด เสียเวลาทำมาหากิน
จัง
ค่าเช่ามันขึ้นทุกวินาทีนี่หว่า ไม่Work วุ๊ย นายจิม
คิดและทำนอกกรอบ
ผมสังเกตุเพื่อนๆแท็กซี่ 90%
ส่งผู้โดยสารเสร็จ ปักหัวกลับย่านอู่ทั้งนั้น รวมทั้งตัวผมเองด้วย เออน้านดิ
นายจิม..
จะปักหัวกลับอู่ทำไม ฟะ....ผมเริ่มคิดละ ผมถามตนเอง ได้คำตอบว่า AREA
อู่เราชินนะ แต่ทว่าไม่ใช่คำตอบที่ถูก
ที่สุด ผมถามตนเองอีกว่า
อู่เราอยู่ปากเกร็ด แล้วอู่ที่พระประแดง อู่แถวอ่อนนุช อู่แถวบางแค มันชินได้ไงละ
ผู้โดยสารไม่มีหรือ แล้วเค้าอยู่ได้อย่างไรไม่มีผู้โดยสารหรือไร
แล้วเวลาปักหัวกลับอู่ พอรถติดไฟแดงก็หางยาว
เชียว ไฟแดงบอกผู้โดยสารว่าง
เต็มถนน มันได้ประโยชน์อะไรเนี่ยะ เวลาไฟเขียวออกรถ ก็ตามๆกันไป
มีคนโบก
ก็เสร็จรถคันหน้าเอาไปกิน เหล่านี้คือคำถามที่วนเวียนในกระโหลกผม
ปฏิบัติการรีเช็ค ขึ้นทันใด
อยากได้คำตอบใช่ไหมนายจิม.....อยากได้ต้องพิสูจน์นะ
คิดแล้วต้องทำ...คิดไม่ทำคิด
ทำไม เสียสมอง ผมเริ่มในบัดดล คิดไปคิดมา
ผู้โดยสารโบก นู้นเลยครับ ข้ามฟากไป ปากน้ำ อะได้ทีละพี่น้อง ได้
เหยื่อละ
ส่งผู้โดยสารเสร็จไม่รีบกลับ ทำตัวเป็นรถท้องที่ซะเอง หนุงหนิงแถวนั้นแรกๆก็เซ่อๆ
ซ่า ๆ แต่เอ
ผู้โดยสารก็เรียกนี่หว่า เออ...อย่างนี้แล้วเราจะกลับอู่กันทำไม
เสียค่าเชื้อเพลิงป่าวประโยชน์
ปฏิบัติการรีเช็ค 2
ทำไมต้องปักหัวกลับอู่รถติดไฟแดงว่าง วาบๆๆ อะนายจิม... ไม่เอาละ
ไม่อยากเชื่อคนอื่น เชื่อ
ตนเองดีกว่า ไฟแดงหรือติดทำไมให้โง่
เลี้ยวซ้ายควับทันใด อิอิ ซ้ายผ่านตลอด พี่น้อง เลี้ยวปุ๊บ แล้วได้ผลอย่างไร
ผู้โดยสารโบกแหะ อะไรเป็นเช่นนั้น ตรรกคืออะไร
ไม่เอาแล้ว ไม่เชื่อ แล้ว
กับทฤษฎี ของพี่แท็กซี่ ที่ว่า
- ไปที่ที่มีผู้โดยสาร
- ไปส่งแล้วกลับย่าน
อู่ตนเอง
- ขับไปแบบไร้แผนการณ์มีผู้โดยสารก็รับ ไม่มีก็ไปเรื่อย พอเจอปุ๊บ
ก็ปาดหน้ากัน เพื่อแย่งกันรับผู้โดยสาร ดูแล้ว
น่าอนาจยิ่งนัก
-
งานเลี้ยงสังสรรหลังส่งกะอีก โอ๊ยมะหวาย นะพี่น้อง
น้านแหละคือคำตอบ
ไปเพิ่มรายจ่ายให้ตนเองทำไม
ชิมิ
นายจิมเลยคิดสร้างทฤษฎีการขับแท็กซี่ของตนเองขึ้นมา
เพื่อที่จะมีรายรับมาก ทุนต่ำ ทำไงดีละพี่น้อง เดี๋ยว
มาโพสต่อ
ที่เขียนได้ยาวอย่างนี้เพราะเขียนเมื่อคืนนอนไม่หลับ คิดถึงเมีย
ที่โพสเมื่อกลางวันครับ
อ้าว...แล้วพี่น้องทีอ่านบทความนี้สงสัย
เฮ้ย......นายจิม แล้วไม่เครียดเรื่องเมียแล้ว หรือ คำตอบคือ 55555
ผมลืม
ไปเลยครับ มัวแต่เอาสมองมาคิดทำอย่างไรจะขับแท็กซี่ให้ได้ดี
ผมสนุกกับมันแล้วครับท้าทายดี
เริ่มเลยทฤษฏีของนายจิม...ตามข้อแรก
เวลามีผู้โดยสารเรียกเข้าเมืองแถวสุขุมวิท อิอิ ผมไปครับ
ผมไม่เคยปฏิเสธ
ผู้โดยสาร จะเอาผู้โดยสารกลับไงดีละ สุขุมวิท ลูกค้าเยอะ
รถก็เยอะ ไฟว่างวาบๆเต็มถนน ส่วนใหญ่ พี่แท็กซี่ชอบ
วิ่งซอยคี่สุขุมวิทกัน
ซอยคู่ไม่ชอบวิ่งทำไมหรือครับ ซอยคี่ซอยผ่าน ซอยคู่ ซอยตัน
พี่แท๊กซี่บอกว่าวิ่งทำไม ซอยคี่
ทะลุไปไหนต่อไหน ได้ อพาร์ทเม้นท์ ต่างชาติ
เยอะดีด้วย
นายจิม...ไม่เชื่อครับเลิกๆๆทฤษฎีแบบนี้ นายจิม...เลี้ยว
ซ้ายปุ้บเค้าซอยที่มันตันนั้นแหละ อิอิ ซอยนึงลึกอย่างมาก
500 เมตร ไป-กลับ
ออกมา 1 กิโล ค่าแกส บาทเดียว จิ๊บๆๆระหว่างที่วิ่งในซอยเลขคู่ ซอยตัน ผมใช้วิธี
รถ
ก๋วยเตี๋ยวขายเกี้ยว เอามือแกล้ง บีบแตร แปร้นๆๆ แปร้นๆๆ ทุกๆ 2 เสาไฟฟ้า
อิอิ บีบ ทำไม ทราบไหม พี่น้อง
เดี๋ยวค่อยตอบครับ....ว่าบีบ ทำไม
ผมทำอย่างงี้จนสุดซอย กลับ รถ จุดบุหรี่สูบมวนนึง แล้วออกรถ......อิอิ
ได้ผล ผู้โดยสาร โบกทันใด น้านแหละคือ
คำตอบ ตรรก ง่ายๆ
คนที่กำลังคิดว่าจะไปดีไม่ไปดี พอได้ยินเสียงแตร อะไรหว่า อ้อ แท็กซี่มาส่งคน
เดี๋ยวก็คง
ออกมา รีบไปดีกว่าเนอะ จะได้ไม่ต้องเดินออกไปหน้าปากซอย
แล้วที่ผมจอดท้ายซอยสูบบุหรี่ ไม่ใช่อยากสูบ แต่
ใช่บุหรี่เป็นตัวจับเวลานะครับ
ประวิงเวลาให้ผู้โดยสารเตรียมตัว อิอิ
แค่นี้ก็เสร็จโจร
เวลาไปส่งผู้โดยสารไกลๆ นู้นเลย วงแหวน หนองหมาว้อ เลยวุ๊ย
จะเอาผู้โดยสารกลับอย่างไร พี่แท็กซี่ ส่งปุ๊บ ปัก
หัวกลับ นายจิม
ไม่เอาอย่างแน่นอน แล้วจะอยู่ทำหอกไรละนายจิม ผมบ่นกะตนเอง
ไม่อยู่ทำหอกอะไรหรอก
เวลาเราไปส่งผู้โดยสารเราคงไม่ส่งกลางท้องนาเป็นแน่แท้ ต้องส่งที่บ้าน หรือชุมชน
หรือหมู่บ้านใช่ไหม ส่วนมากชานเมืองหมู่บ้านจัดสรรทั้งนั้น
ส่งเสร็จไม่ต้องรีบกลับ จอดร้านค้ากลางหมู่บ้านนั้น
แหละ ซื้อลูกอม ยาหม่องบ้าง
โค้กบ้างดวดซะอึกนึง
ตอนขาเข้าไปส่งก็วิธีเดียวกันกับย่อหน้าบนๆที่วิ่งย่านสุขุมวิท
ซอยคู่ นั่นแหละ
แปร้นๆ เวลาออกมาก็ แปร้น ๆเหมือนกัน
ผู้โดยสารชานเมือง
ส่วนมากวิ่งเข้าเมือง ทำเวลาได้ดี ค่าโดยสารมีราคาสูง
แป๊ปเดียวมิเตอร์วิ่งขึ้นเป็นร้อยแล้ว
วิ่งออก
ต่างจังหวัด
เวลาผู้โดยสารโบกไป ตจว ทำไงดีละคราวนี้
ส่วนใหญ่ใช้เหมาเอาตามราคา ของกรมการขนส่งทางบก แต่ราคา
อูยส์
อย่าให้เซดเชียวหัวแบะ กิโลเมตรละ 14 บาท ไหวเหรอ นายจิมใช้วิธีนี้
มิเตอร์ผมขึ้นเท่าไหร่เอาตามมิเตอร์
นะครับ ขากลับผมขอคิดกิโลละบาทเดียวให้พอ
ค่าแกส กลับ แล้วนายจิมจะได้กำไรหรือ? ค่าเสียเวลาละ
มีวิธีการครับ
มีอยู่เที่ยวนึงผมไปส่งคนโคราช ค่าโดยสาร 1,000 กว่าบาท ตามมิเตอร์
เค้าให้ค่าแก๊สขากลับ โลละ
บาท ได้เพิ่มมาอีก 250 บาทเอง ไม่เป็นไรแหะ
นายจิม เลี้ยว ควับเข้า บขส โคราช ทันใด เข้าไปทำไรหรือ ?
ผมเดินไปที่ช่องขายตั๋ว เอาคนยาวเหยียดเลย ผมมอง
ไปรอบๆๆหาคนที่มาเป็นกลุ่ม อา
เจอแล้ว คนงานก่อสร้างแบกข้าวสาร อีรุงตุงนังประมาณ 4 คน
นั้นแหละ
เป้าหมายเลย
พี่ครับ พี่ครับ เค้าทำหน้างง
........พี่ผมแท็กซี่มาส่งผู้โดยสารแถวนี้ พี่กลับกับผมไหม ผมคิดพี่คนละ 100 เดียว
ส่ง
ถึงที่ พี่ไปตรงไหน ในกทม ล่ะ อ่าได้การแหะ เค้าบอกว่ามาแถว อ้อมน้อย อิอิ
ตกลง เค้ากลับกับผมแหะ เที่ยวนั้น
สบายโก๋ ค่าแท็กซี่มา 1,500 +ค่าแกส กลับ
250+ค่าเก็บตกผู้โดยสาร 400 อิอิ 2,150 บาท เนียน ใช้เวลาไปกลับ 7
ชม
ยังไม่หมดเวลา ส่งกะกลับอู่ดีก่า อิ่มแล้ว ค่ากะ 420+ค่าล้าง 20+ค่าแก๊ส600
เท่ากับทุน 1,020 กว่าบาท รับ งาน
ตจว 2,150+ก่อนหน้าได้ตจว ฟาดมาแระ 300
รวมเป็น 2,450 กำไร 1,400 บาท อิอิ วันนี้นอนตีพุงสบาย
ซื้อหนม
ไปฝากลูกดีกว่าแหะ
ผมใช้ทฤษฎีของผมนี่แหละ ได้เงินเพิ่มมากขึ้น
วันนึงขับได้ไม่น้อยกว่า 1,500 บาททุกวัน ส่วนใหญ่เฉลี่ยวันละ
1,500-1,900 บาท
ต่อกะ วันนึงวันที่ 14 เมษาฮาวาย ที่หมอชิตใหม่ เวลาประมาณ 8 โมงเช้า ผมกระดืบ
ตามเพื่อนๆ
ไป ผมไม่เข้าวินนะ ผมไม่ชอบการรอคอย
ล้อไม่หมุนเงินไม่มา
รับอีหนู
ผมมองไปข้างหน้าเลยหน้าเพื่อนแท็กซี่ที่กระดื๊บๆๆ
สัก4-5 คัน เด็กสาวคนนึงอายุประมาณ 18-19 หน้าตาดี ยืนถือ
กระเป๋าทะเลิ่กทะลั่ก
จะโบกก็ไม่โบกแหะ มันอะไรหว่า พอรถผมขยับไปตรงหน้า
น้องคนนั้นโบกเลยครับยื่นมา
สะยาวหน้ากระจก แล้วบอกว่า น้าๆๆๆ ไปขอนแก่น ไหม
ผมตอบว่า ไปดิ ทั่วไทยก็ไป เด็กสาวคนนั้น บอกว่า แต่หนูไม่มีตังค์
น้าไปส่งหนูได้ไหม พูดไปตาแดงไป เอาละสิ
นายจิม
ทำอย่างไร
สมองผมเป็นอัตโนมัติ ทันใด หนูๆๆขึ้นรถมาก่อน คุยกันก่อนนะ
รถคันหลังมันบีบแตรไล่นะ เด้กสาวคนนั้น เปิด
ประตุรถขึ้นมาทันใด
ผมรีบขับออกไปจากตรงนั้นสักหน่อย พอมีที่ว่าง จอดเลยครับ เอาว่ามา
ไม่มีตังค์จะให้ไป
ส่งตั้งไกล เรื่องมันเป็นอย่างไรเล่ามาดิ
เด็กสาวคนนั้นพูดไปตาแดงไป ผมพยายามไม่มองหน้ากลัวใจอ่อน
คนสมัย
นี้ไว้ใจได้ที่ไหน
น้า หนูมาสมัครเรียนต่อ นั่งรถมาพอมาถึงหนูโทร
หาเพื่อนพ่อที่อยู่ในกทม ปรากฎว่าโทรเท่าไหร่ไม่มีคนรับสาย
หนูมาตั้งแต่ตี 5
แล้วล่ะ
ผมยังไม่เชื่อ.....ไหนละมาสมัครเรียนมีหลักฐานไรมาบ้าง ผมถาม
รีเช็คอีกแล้วละพี่น้อง
เด็กสาว คนนั้นเปิดซองสีน้ำตาล
ที่มีเชือกพันกระดุมอยู่ เปิดให้ดู มีหลักฐานพร้อม จบปวช มา สำเนาทะเบียนบ้าน
บัตร ปชช บัตร ประจำตัว นักศึกษา พร้อมสรรพ ผมนึกในใจท่าทางอีหนู
คนนี้จะมาตามที่บอกจริงๆๆ แล้วจะให้
น้าทำอย่างไรละ......น้าต้องทำมาหากิน
คราวนี้เด้กคนนี้ปล่อยโฮ ออกมา กรรม ซิกู เงียบๆๆนิ่งๆๆไว้ น้อง
เอานี่
กระดาษทิชชู่ เดี๋ยวเค้าหว่า น้าทำมิดีมิร้ายกะเธอ
นะ
น้าไปส่งหนูนะ....ถึงบ้านแล้ว หนูเอาตังค์ที่พ่อที่แม่ให้
เออใจชื้นขึ้นมานิด แต่ผมก็ติดระแวงไว้ก่อน นึกในใจ ถ้า
มันลวงกู
ไปเชือดทำไงดีหว่า
ในสมองผมเริ่มคิดหนัก
เด็กคนนี้ถ้าเป็นจริงอย่างที่เค้าเล่ามา ผมทิ้งไว้ที่นหมอชิต เสือสิงห์กระทิงแรด
บาน
ตะเกียง เด็กคนนี้โดนขายซ่องแน่ๆๆ ผมนึกถึงลูกสาวผมทันใด
เราก็มีลูกสาวนี่หว่า ถ้าไม่จริงละ.....ติ้กต้อก
ระยะทางไปกลับ 1,000 โล
ค่าเช่าแกสเรา 1,000 บาท ค่ากะ420 บาทไม่เกิน 1,500
วุ๊ย
ตายเป็นตาย......ดีกว่าปล่อยเด็กสาวหน้าตาดีไว้ ถ้าเด็กโดนทำมิดีมิร้าย
เรามิเป็นตราบาปไปทั้งชีวิตหรือ เลิกร้อง
ได้ แล้ว ผมดุน้องคนนั้น
เด็กคนนั้นทำท่าจะร้องอีก....ผมบอกว่าแหกปากร้องเข้าไปเดี๋ยวก็ไม่ไปส่งซะหรอก
จะ
ไปหรือไม่ไป
ผมออกรถทันใดเพื่อไปส่ง น้องเค้า ระหว่างทางผมแวะซื้อขนม
แวะกินข้าว ออกตังค์ ให้อีกนะนายจิม ....อย่า
เข้าใจผิดนะเพื่อนๆ นายจิม
ไม่Jangไร หรอก พอถึงขอนแก่นผมเลี้ยวซ้าย ผมคลับคล้ายคลับคลา ว่าอำเภอบรบือ
น่าจะใช่นะ เมื่อถึงบ้านเค้า พอจอดรถกึก คนในบ้านชะโงกหน้ามาดู เดินมาหา
น้องเค้าเปิดประตูรถออก
เสียงแม่ของเค้าตะโกนว่า ไป กทม คืนเดียว
พาผัวแท็กซี่กลับมาเลยหรือ งานเข้าซิกูนายจิม พอเค้าเดินขึงขังมาหา
ทำไงละนายจิม บ้านเค้าสะด้วย ไม่โดนกระทืบตาย ก็ เสียผี กูไม่อยากมีเมียเด็ก
ตอนนี้วุ๊ย ผมนึกในใจ และแล้ว
เด็กสาวก็โดนตบหน้าเพี้ยะ จากพ่อ
อะไรวะเนี่ย.....เดี๋ยวๆๆครับใจเย็นๆๆ มรึงไม่ต้องมาพูดอะไรเลย
พ่อเค้า
ตะคอกใส่ผม
ฟังก่อนได้ไหม รู้งี้ให้หมาหมอชิตคาบไปแดกสะดีไหม
ผมเริ่มมีน้ำโห พ่อเค้าหยุดมองด้วยความฉงน แววตา
ลดลงนิดนึง นายจิม ไม่รอช้าละ
ผมไม่มีไรบ้าบออย่างนั้น ฟังกันก่อนได้ไหม ผัว เผอ อะไรที่ไหน ไม่เอาหรอก
เด็ก
ทำไรไม่เป็น ผมรับเค้ามาเห็นทะเร่อ ทะร่า อยู่หมอชิต มาส่งนี่
ก็ไม่รู้จะได้ค่าโดยสารกลับไปหรือ ป่าว เอะอะ
ก็ตบ ก็ตี ห่วย.... อยากตบก็ตบไป
ผมกลับละ
ได้ผลแหะ คราวนี้หยุดตบได้ อีหนูเล่าให้พ่อเธอฟังซิ
นังหนูเริ่มเล่าให้ฟัง พูดไปร้องไห้ไป คราวนี้ พ่อเค้าพยักหน้า
หงึกๆๆๆ พอเล่าจบ
พ่อเค้ามานั่งคุกเข้ายกมือไหว้ผมปะหลก ปะหลก อะไรหว่าเนี่ยะ หลากหลายอารมย์จัง
ผมนึก
ในใจ ขอโทษด้วย ทิด ที่เข้าใจผิด ขอบใจหลายๆเด้อ ถ้าไม่ได้ ทิด
ป่านนี้ลูกสาวข้อย ป่นปี้หมดแล้ว
เอาไม่เป็นไรทีหลังนัดแนะกันให้ดีละ
อย่าทำอย่างนี้อีก ผมกลับละนะ เดี๋ยวก่อนทิด ทิดลืมค่าโดยสารนะ เท่าไหร่
ละ
ผมพาไปดูที่มิเตอร์ มันขึ้น 3,600 บาท ผมบอกเค้าว่ามีตังค์ไหม เค้าบอกว่ามี
อะงั้นดีละมีตังค์
ก็ช่วยจ่ายเร็ว
หน่อยครับผมจะรีบไปส่งรถเดี๋ยวไม่ทันต้องโดนเบิ้ลกะ
เสียค่าเช่าเพิ่มตั้ง 400 กว่าบาท อ้อ นิดนึง พี่ชาย ผมบอก
เค้าว่าถ้าจะกรุณา
ช่วยค่าแกสผมขากลับด้วย เค้าพยักหน้าเดินไปหยิบตังค์ให้ แต่ไม่ยอมให้แหะ
อะไรวะเนี่ยะ
เค้าถามผมว่าเท่าไหร่ละ ผมบอกไปว่า 500 พ่อเค้าบอกว่า
ยังไม่ให้ตอนนี้ สั่งเนื้อไว้แล้วให้เมียเค้าลาบอยู่ อะไร
หว่า
ขอโทษครับผมอยู่ไม่ได้จริงๆ น่าอยู่ก่อนนะ ผมให้เลย 5 พันอยู่กินกันก่อน
อ่ะอ่ะไม่ขัดศรัทธาผมยกหูบอก
เถ้าแก่อู่ว่าผมควงรถ ผมอยู่กินยัน 5
โมงเย็นก็ลากลับ ขากลับใช้สูตรเดิมอิอิ เลี้ยว เข้าโคราช สอยมาอีก 4 หน่วย
คนละ
100 ได้มาอีก 400
เอามาส่งแค่รังสิตเอง หนอยมีคนโบกต่อเข้าปากเกร็ด
กลับอู่เอารถไปล้าง เช็คเงินก่อน จะรับอีหนู ผมหาได้ 500
แระ
เท่ากับผมหาวันนั้นได้ 5,900 บาท ค่ากะ 2 กะรวมค่าล้าง 860+ค่าแกส 1,100 บาท
5,900-1,960 บาทเหลือ
3,940 บาทแหะ อิอิ
เก็บตังค์ไว้ซื้อหนมให้ลูกดีก่า
เดือนนั้นผมมาเช็คเงินทั้งหมดที่กำไรมาทั้งเดือน
อ้ายหยา 2 หมื่นก่าบาทเชียว หักค่ากินออกแล้วนะ รายได้ดีวุ๊ย ผม
ทำบัญชีตลอด
พี่น้องอย่าลืมนะครับทำอะไรงานบัญชีห้ามลืมเด็ดขาด
ของเล่นใหม่
กลับมาที่อู่รถแท็กซี่
แหะมีรถติดวิทยุสื่อสารด้วย น่าสนใจ ผมไปถามพี่ๆๆ เค้าเล่นอย่างไรละ
พี่เค้าบอกว่าอย่าง
แรกต้องรู้ภาษา ว. ก่อน แต่ผมไม่ได้ใช้นะ
รับผู้โดยสารไม่ทันสักที ผมถามต่อ แล้วพี่เดือนนึงรับกี่ครั้ง ผมแกล้ง
ไขสือ
อ้าวก็ผมบอกแล้วไงไม่ได้รับเลย บางคนก็ เดือนละครั้ง บางคนสามวันครั้ง
แล้วมีค่าบริการอะไรพิเศษ
หรือไม่ ผมถามต่อ เค้าบอกว่า ค่าเช่าเพิ่มอีก 50 บาท
ต่อกะ ผู้โดยสารจ่ายเพิ่มอีก 20 บาท ต่อเที่ยว ต่อ ว. ผมนึกใน
ใจ ก็ดีนี่
ไม่ต้องวิ่งให้เหนื่อย ทำไม รับว.ผู้โดยสารไม่ได้ล่ะ ติ๊กต๊อก นายจิม
อยากได้คำตอบนะ
ไม่รอช้ารีบถามเถ้าแก่ เถ้าแก่มีรถ ติด ว. ไหม อยากขับ
เถ้าแก่บอกว่าคุณขับอย่างนี้หนะดีแล้ว มี ว. ก็ไม่ได้รับ ผม
นึกในใจ
เรื่องของกรู ค่าเช่าก้ต้องเพิ่มขึ้น อีก 50บาท แต่เผอิญเป็นรถใหม่ ต้องกะละ 500
รวมค่า ว .นะ เถ้าแก่บอก
แต่ตอนนี้ไม่มีรถ ให้คุณ เถ้าแก่ครับผมอยากขับจริงๆนะ
ช่วยเหลือหน่อยนะ เถ้าแก่บอกว่าต้องรอเป็นอะไหล่ นะ
เวลารถ ว. เค้าหยุด คุณขับ
โอเคมั้ย มีอย่างหรือที่นายจิม จะ ปฏิเสธ
ผมปุเลงๆ อีแก่ ผม ได้ 2-3 วัน
เถ้าแก่มาบอกว่า มีกะกลางคืนเค้าคืนรถ คุณจะขับไหมละ โอเคครับเถ้าแก่ ผมมิรอ
ช้า
วันนั้นผมเลยควงกะนะ กลางวันขับอีแก่ กลางคืนขัยรถ ว. เถ้าแก่ครับ มีหนังสือ
บอกภาษา ว. ป่าวครับ มีๆๆนี่
ไงแหะๆๆ ผมได้ขับรถ ว. และ ผมเปิด ว.
มันทั้งคืนเหมือนคนบ้า วิทยุเพลงหรือ ไม่เปิด ผมฟังไปเรื่อยๆ อะ
ผู้โดยสารเรียกผ่าน ว. เยอะนะเนี่ย ทำไมเพื่อนเรามันรับไม่ได้ละ
ได้การละ ผมหาสมุดเล็กๆไว้จด ผมขับรถ ว. เปิดว .ทิ้งไว้ อย่างนั้น 7 วัน
ฟังอย่างเดียวจดๆๆ เดี๋ยว ว. 4 ว. 30 ว. 25
ว.10 อะได้การแระ รู้แล้ว โย่ว โย่ว
ว่าจุดอ่อนอยู่ที่ไหน ทำไมเพื่อนถึงไม่รับ ว. หรือว่ารับงสนผ่าน ว .ไม่ได้
เสร็จ
นายจิม ละ
อธิบายให้ ฟังครับ......คนเรียกผ่าน ว.
คือคนที่ส่วนใหญ่ใช้ประจำ ซ้ำๆๆเวลาเดิม ได้การละ สิ่งที่นายจิม จดหนะ
คือ
คนนี้ เรียก ประจำ เวลาใด ที่ไหน พอผมไปส่งผู้โดยสาร ย่านนั้นเวลาใกล้เคียง
ช้าเร็วไม่เกิน 20 นาที เสร็จนาย
จิม ละ เลี้ยวขวับไปเลย ไป ว.10 นิ่งๆๆ แถวนั้น
ว. 10 คือ จอดนิ่งๆๆ ผมแอบจอดนะ ห่างกันสัก 100 เมตร ไม่ให้
เจ้าของบ้านเห็น
เดี๋ยวถ้าเห็นจะเรียกเราอดได้ค่า ว. 20บาท
พอศูนย์ ว. เรียกมา เสียงตาเปียก
นครชัย ผมขับรหัส 626 มีท่านผู้ใด จะ ว. 4 ว. 30 ที่......บ้าง ว.4
หมายถึง
ปฎิบัติงาน ว 30 หมายถึง ลูกค้า ผมรีบกดตอบกลับ 626 ว. 10 นิ่งแล้วหน้า
ว. 30 หมายถึงว่า ผมได้จอดรอนิ่งๆแล้ว
หน้าบ้านลูกค้า เสร็จโจร ไป 1 ราย
เพื่อนคนอื่นแห้วรับประทาน
คืนนั้น ปรากฎว่า ผมรับมา 3 ว. ลูกค้า ว. ส่วนมาก
เป็นคนชั้นมีกะตังค์หน่อย ขึ้นมาไม่รอช้า ปิด ว.หนวกหู เปิด
105.5 นะ
เพื่อบ่งบอกว่า รสนิยม คนขับไม่ทำมะดา อะคุณ...ผู้โดยสารท่านนั้นส่งเสียง
ผมตอบมีอะไรให้รับใช้
ครับ ผมไม่กล้ามองกระจกหลังเสียมารยาท
คุณฟัง
คลื่นนี้ด้วยหรือ ครับผม ผมชอบเพลงสากลครับ ท่าทางคุณไม่เหมือนคนขับแท็กซี่ทั่วไปนะ
ป่าวครับผมก็
คนขับทั่วไปเหมือนคนอื่นเค้านั้นแหละ ไม่หรอก ฉันดูออกนะ
ผมหัวเราะแห้งๆๆ ผู้โดยสารถามต่อ ก่อนหน้านี้
คุณทำอะไรละ
ผมก็บอกเค้าว่าผมมีกิจการตนเอง แต่ไปไม่รอด อ้าว......ทำไมละ
ผมบอกว่าผมมีปัญหาครอบครัว
แฟนหนีไปทิ้งลูกไว้ให้ผมเลี้ยง
เสียใจด้วยนะ
น่าสู้ สู้ นะคุณ ขอบคุณ ครับ ผมตอบ จากนั้นต่างคนต่างเงียบ
พอส่งเสร็จ
ผู้โดยสารยื่นค่าโดยสารให้ เป็นแบ้งค์ 100 สองใบ ไม่ต้องทอนนะ
ผมตอบขอบคุณครับแต่ค่าโดยสาร
ประมาณ 100 กว่าบาท + ค่า ว.20 เอง
เยอะไปหรือเปล่าครับ เอาไปเถอะฉันให้ลูกคุณ ไปกินหนม
พี่น้องแท็กซี่ ครับ
การขายบริการ เราต้องขายทุกอย่างในตัวเราครับ รสนิยม คำพูดคำจา
กระจกหลังห้ามมองนะ
ครับ ให้เกียรติ ผู้โดยสาร แล้ว ทิป จะไหล แบบนายจิม ครับ
เมื่อยนิ้ว แระ เดี๋ยวท่อนหน้ามา ถึงว่าเมื่อนายจิม เจอ
โจร
จะทำอย่างไร
เจอโจร
คืนนึง ประมาณ 4 ทุ่มเห็นจะได้
ที่หน้าโรงแรมบอส ถนนรัตนาธิเบศ ผมรับผู้โดยสารแต่งตัวเรียบร้อย 1 ท่าน
ถือ
แฮนด์แบ้คมาด้วย ใบนึง พี่ครับ พี่ไปบางเลนไหมครับ ไปซิครับ ผมให้พี่ 1
พันนะ อะ ได้ราคาดีสะด้วยผมนึกใน
ใจ ทำไมให้เยอะจังผมถาม
เค้าตอบว่าไม่มีใครอยากไปนะครับ ด้วยความงกของผม อยากได้ตังค์นะ ไปครับเชิญ
เลย
ครับ
ผู้โดยสารท่านนั้นนั่งเบาะหลัง ด้านหลังผม ผมไม่ได้คิดไรมาก
เพราะเรามือใหม่พึ่งขับได้เดือนกว่าๆเอง
ขับไปคุยกันไปเรื่อยเปื่อย
จนเลยไทรน้อยไป ไม่มีไรทางเริ่มเงียบสงัดขึ้น ไปเรื่อย รถบางตาลง
เงียบจริงๆครับพี่
น้อง ผมดูป้ายบอกหลักกิโล ว่า อีก 15 กิโลถึงบางเลน
ผู้โดยสารท่านนั้นบอกว่า
พี่ครับเลี้ยวลงถนนข้างหน้า
ซ้ายมือนั้นแหละ
ลูกค้าเริ่มถามละ...พี่
พี่มาอย่างงี้ไม่กลัวโจรมั่งหรือ เอาละซิ
ไอ้นี่ถามแปลกวุ้ยส์......ผมชักเสียวสันหลังแระ เก่งไร
ได้เก่งกะโจร
ถ้ามันเป็นโจรทำไงหว่า ไอ้จิม นะไอ้ จิม เพราะความงกมรึงเป็นเหตุ
แท้ๆๆ
สมองอันไวเหมือนลิงของผมเริ่มแระ ปากไรไม่ร้ายเท่าปากคน ผมเจรจาเลย
พี่ครับผมกลัวอดตายนะ ผมตอบด้วย
ท่าทางไม่สะทกสะท้าน
แล้วถ้าผมเป็นโจรละพี่จะว่าอย่างไร เอาละซิ ไอ้นี่มรึงรุกกรูเข้าแล้ว อ๋อ
ถ้าพี่เป็นโจร
ผม
ขอบอกได้เลยพี่เป็นโจรที่โง่มาก
ว่าแล้วผู้โดยสารของผมมันไม่ตอบ
แต่มันชักปืนออกมาพร้อมขยับตัวมานั่งตรงกลางแล้วเอาปืนเคาะเบาะ
ผมถามต่อทำใจดีสู้เสือ
ตกลงพี่เป็นโจรจริงๆใช่ไหม ใช่ผมปล้นคุณ แน่นอน เอากับมันดิ เอากรูแน่วุ๊ย ไอ้นี่
สมอง
ผมเริ่มสั่ง คติพจน์อันนึง เสือย่อมไม่กินเนื้อเสือ
วิ่งปรู๊ดมาในสมองทันใด
ดีเลยพี่ ปล้นๆผมไปเลย
ชีวิตผมมันไม่เหลืออะไรอีกแล้ว ลืมบอกไปว่าระหว่างทางผมเล่าชีวิตรันทดให้มันฟังงะ
ผมมาขับแท็กซี่เถ้าแก่แม่มก็งี่เง่า ให้ซ่อมรถไม่ยอมซ่อม ทีค่าเช่าจะเอา
ผมเริ่มด่าเถ้าแก่ให้มันฟัง พี่อยากปล้น ก็
ปล้นไปเลย เอารถไปด้วยนะ
แล้วพี่ช่วยผูกผมไว้ที่ต้นไม้ เอาปืนตีกบาลผมสักทีก็ได้
พี่เอาไปขายนะ
เอาเงินมาแบ่งกัน เดี๋ยวผมไปหลอกพวกแท็กซี่น่าโง่มาให้พี่ปล้น มันทำหน้าฉงนวุ๊ย
แล้วมันก็ถาม
ผมว่า ตกลง ว่ามรึงเป็นโจร หรือ กรูเป็นโจร
ไอ้นี่ป้าดขึ้นกรูมรึงกะ กรูสะแว้ว
ถ้ามันจะส่องกบาลกรูแน่ๆๆ
ครานี้ผมขึ้นกรูมรึงกะมันบ้าง กรูบอกมรึงตามตรง
อย่างมรึงนะ กรูไม่ทำที่กรูมาขับแท็กซี่ นี่กูมาหาร่องรอยเหยื่อ
ตอนนี้กูหิววะ
ปล้นกระจอกแบบนี้ ปล้นหะไรไม่ปล้น ปล้นแท็กซี่ ถ้ากรูจะทำกรูปล้นร้านทองดีกว่า
หรือกรูดู
บ้านไหนเหมาะกรูปล้นบ้านนั้นมีตังค์
ชัวร์
แววตามันเริ่มอ่อนลงเล็กน้อย
มันถามต่อมาว่าแล้วถ้าเป็นมรึงวางแผนอย่างไร อ้าวฉิกหาย
ไอ้นี่กรูเคยแต่วางแผน
การตลาดแม่มจะให้กรูวางแผนปล้นสะแว้ว
ผมตอบทันใด
กรูนะเลือกเป้าหมายหลักร้านทอง มรึงเห็นไหมแม่มแขวนเอาไว้ อย่างน้อยก็ หลายล้าน
มรึงดูอ้าย
สันดานนั้นที่ปล้นธนาคารเอเซียแถวบางแคไหม ปล้นคนเดียว เรื่องไม่ปูด
ตอนนี้ตำรวจยังตามจับไม่ได้
เพราะฉะนั้น กรูปล้นเดี่ยว
เอาละซิ
มันเริ่มฟัง ผมนึกในใจมรึงคงลืมแล้วมั้งที่จะปล้นกรู เริ่มเข้าทางเสือ จิม แหะ
คนอย่างกรูไม่ปล้นหรอก ในสิ่งที่มองไม่เห็น กรูต้องเห็นของก่อนว่าคุ้มป่าว
พลาดท่าเสียทีลูกเมียกูสบาย คุ้ม
หน่อยวะ ผมเริ่มสะกดจิต มันแระ
แบบแยบคาย
หูมันฟังผม แต่ปืนยังอยู่ที่หมอนรองหัวผม ปล้นแท็กซี่หรอ
ไม่มีอยู่ในหัวสมองกรู คนขับแท็กซี่แม่มวิ่งทั้งวันได้
ตังค์
อย่างมากพันเดียว
คราวนี้ มันบอกให้ผมหันหัวรถ ไปอีกทางในทางลูกรังอันนั้น
เฮ้ย มรึงเลี้ยวตรงขวามือนั่น แล้วจอด อ้าว ไอ้เวงนี่
มรึงจะเชือดกรู
ตรงนี้ไงหว่า ผมคิดในใจ ติ้กต้อก เหงื่อมือ ผมเริ่มออกแระ ผมแอบเอามือขวา
ละจากพวงมาลัยมา
กำไขควง อันยาวประมาณ 10 นิ้ว
ที่ผมเสียบไว้ข้างแผงประตู
จอด กรูบอกให้มรึงจอด ได้ยินมั้ย ผมเบรครถ กึก
ทันใด กรูไม่อยากฟัง บอกให้พอ
ผมควักเงินจากกระเป๋าทันใด เอาไปเลย
ผมฟาดเงินบนเบาะรถ มีประมาณ 300 บาทยับยู่ยี่เชียวแบ้งค์ผม
กรูมี
เท่านี้มรึงเอาไปเลย พึ่งออกรถมาแม่มเอ้ย รถเอี้ยไรเสียได้เสียดี
กรูว่าจะไปหาเหยื่อสักหน่อย แม่ม มาเจอมรึงซวย
เจงๆๆ
เอานี่กุญแจรถ
มรึงมัดกรูด้วยต้นไม้ต้นนั้นแระ รีบชิงตัดบทสะก่อนที่มันจะยิงกบาลผม
มรึงเอามาให้กรูทำไม เสีย
อารมย์ พูดหะไรก็ไม่รู้ มันตอบผม อ้าวเป็นงั้นไป
นี่กรูรำคาญมรึงเต็มที่แระ นี่เอาไปค่าโดยสารกรู ว่าแล้วมันโยน
ตังค์มาให้ผม
1,200
มรึงลำบากมากใช่ไหม กรูหนะเป็นโจร จะปล้นโจร อย่างมรึงทำไม
โจรเอี้ยไร กระจอกฉิกหายมาขับแท็กซี่หา
เหยื่อ ช้าไม่ทันแดก
แล้วอย่างงี้กว่ามรึงจะปล้นได้ ลูกมรึงมิอดตายเหรอ ไอ้ 200 นะ
มรึงเอาไปให้ลูกมรึงไป
โรงเรียน ไปรำคาญ ปากมรึงอย่าโป้งละมรึง
กรูตามไปเช็คบิลมรึงแน่ กรูจำรถมรึงได้ เอี้ย เอ๊ย เสียอารมย์ หมด
ว่า
แล้วมันก็เดินงุดๆๆ เข้าไปในดงไม้และเงามืดที่นั่น
ผมยังจำทางได้นะครับจนถึงบัดนี้ ว่ามีโค้งยาว ๆ
ก่อนถึงบาง
เลนตรงนั้นแหละ
กินข้าวก่อนครับ เดี๋ยวมาดูว่า
ไอ้คนขับแท็กซี่ อย่างผมจะกลายเป็นผู้นำเข้าอุปกรณ์ แก๊ส รถยนต์
ได้อย่างไร
วินแท๊กซี่รุ่นใหม่
ผมปุเลง ปุเลง
รถ ว. คันนั้น ได้สองเดือน ขับกลางคืนพอ 4 ทุ่มเริ่มหาผู้โดยสารยากส์แล้ว
ถ้าผมใกล้ปากเกร็ด ผม
ก็จะมาแหมะตรงกันข้ามกับเมเจอร์ปากเกร็ด
คนมาลงรถฝั่งตรงกันข้าม เพียบเลย ข้ามถนนมาต่อแท็กซี่
สี่ทุ่มไป
แล้วตำรวจใจดีให้จอดได้ ถึงไม่ให้จอดนายจิม คนมีเส้นมะกัว อิอิ
ผมเห็นคนมาขึ้นแท็กซี่ขึ้นไม่เป็นระเบียบ รถ
คันไหนวิ่งมาโฉบได้โฉบดี
มั่วตั้วกันไปหมด จากประสบการณ์ถูกปล้น ผมเริ่มมาคิดว่าทำอย่างไรให้ผู้โดยสาร
และคนขับรถ ปลอดภัยทั้งคู่ เพราะคนที่ต่อรถส่วนมากออกไปทางปทุมธานี
มันค่อนข้างเปลี่ยว อันตรายด้วยกัน
ทั้งสองฝ่าย
นายจิมเริ่มคิดละ
ด้วยนิสัยส่วนตัวผมรักงานบริการอยู่แล้ว เริ่มติ๊กต๊อก
ผมจอดตรงนั้นมาเกือบเดือนเริ่มคุ้นกับ
เพื่อนๆที่แหมะตรงนั้นแล้ว
พอดีมีพี่ที่คนแถวนั้นนับถือ เค้าเปิดร้านขายแผ่นวีดีโอ ก็เลยจับกลุ่มกันดูหนังแผ่น
รอ
เวลา ผู้โดยสารเรียก ผมได้ทีเลยเสนอความเห็นว่า เราน่าจะทำเป็นวินนะ
แล้วบอกวัตถุประสงค์ ไปว่า
เราจะเป็นวินรุ่นใหม่ รถต่างถิ่นมา
ให้จอดได้ที่เขาที่เรา เวลาเราไปที่อื่นย่านนั้นของเค้า
เราจะได้จอดที่วินเค้าได้
เริ่มสร้างโครงข่ายแล้วนายจิม ....
ผมบอกว่ารถที่จะรับผู้โดยสารตรงนี้ ต้องจดทะเบียน ชื่อคนขับ เบอร์โทร ทุกคน
มาก่อนไปก่อน มาหลังไปหลัง รถที่ไหนหลงมาอยากได้ติดปลายนวมสักเที่ยวมะมีปังหา
ผู้โดยสารจะขึ้นรถเรา
แนะนำตัวเองแต่งตัวดีหน่อย
อาศัยร้านพี่ที่เค้าขายวีดีโอนั้นแหละเป็นจุดปล่อยรถ
แหะๆๆเข้าท่ายัง
...ผู้โดยสารส่วนใหญ่ ขาประจำ เราขอเบอร์โทร ชื่อ เค้าไว้ และสถานที่จะไปส่ง
จดลงสมุด ผม
ฝากสมุดไว้ร้านวีดีโอนั้นประจำ
ผู้โดยสารท่านไหนไม่สะดวกให้เราไม่ว่า
แต่เราบอกเค้าว่าเผื่อพี่ลืมของลืมอะไร
เราจะได้ตามได้ไงครับ
ผมทำอย่างนี้ทำให้ผมมีเพื่อนแท็กซี่
ต่างถิ่นเยอะ และเยอะมาก พี่แกปุเลงมาจากไหนไม่รู้เข้ามาแหมะ ผมเข้าไป
ถาม
จดชื่อทะเบียนรถ แล้วบอกว่าระเบียบการจอดที่นี่ไม่มีค่าวิน
มีแต่น้ำใจให้กันเพื่อนร่วมอาชีพ
เพียงแต่ขอว่า
เวลาพวกผมหลงไปแถวถิ่นพี่เจอกันทักทายกันบ้าง
ไม่มีผู้โดยสารกลับช่วยสงเคราะห์หาที่จอดให้ด้วย
ด้วยความตั้งใจจริงอันนี้แหละ
วันนึงผมไปส่งผู้โดยสารที่แหลมฟ้าฝ่า พระประแดง ตอน 4 ทุ่ม ขากลับทำไงหว่า
หมาเห่าเกรียวยันปากเกร็ดแน่เลยเรา
อะได้การมีแยกที่นึงทำเลเหมาะ
ก่อนเข้าแหลมจะมีสามแยกอยู่ผมจำไม่ได้แระแยกอะไร มีวินแท็กซี่ด้วย
ผมจอด
ก่อนถึงวินสัก 20 เมตร คว้ากระทิงแดง ไม่ใช่ ผมเปลี่ยนแบรนด์ละ เอ็ม 150
ไปขวดนึง ลงรถ ไปเดินต๊อกๆๆ ไป
ถามเพื่อนแท็กซี่ด้วยกันว่า พี่ครับพี่
พี่คนไหนหัวหน้าวิน นู้นคนนู้นตัวใหญ่หน่อย พี่เค้าขาใหญ่ที่นี่
ผมเดินไปหา
ยกมือไหว้ ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ
พี่ครับขอผมจอดสักเที่ยวนะครับ ผมมาไกลมาจากปากเกร็ด
รถพึ่งซ่อมเสร็จออกจากอู่ก็ได้เที่ยวแรกมายันนี้
ตอนนี้ผู้โดยสารวายแล้ว
สงสัยวันนี้ผมติดค่าเช่าแน่ นะพี่นะ ผมยกมือไหว้อีกครั้ง อะได้การแหะ
เค้าทำท่าคิด พอดี มีเสียงตะโกน จากข้าง
หลัง เฮ้ย พี่โบ้ มางี้ได้ไงละ
ผมหันไปดู ผมจำไม่ได้นะ ขอโทษครับ ผมจำไม่ได้ ป้าด พี่นี่
อาทิตย์ที่แล้วผมหลุดไป
แถวปากเกร็ด พี่ยังจับผู้โดยสารให้ผมเลย
ว่าแล้วเจ้าคนนี้ ผมจำชื่อไม่ได้นะครับขนาดหน้าเค้าผมยังจำไม่ได้ พี่ๆๆ
เค้าตะโกนบอกพี่คุมวิน ว่า ให้พี่เค้าจอด
เถอะหาให้เค้าก่อนเลยพี่
เอาเข้าเมืองเค้าจะได้กลับบ้าน รู้จักกันหรือ หัวหน้าวินถาม
พี่คนขับแท็กซี่คนนั้นตอบว่า
พี่เค้าใจดี หาผู้โดยสารให้นะ ตอนที่ผมไปปากเกร็ด
ได้ๆๆเดี๋ยวจัดให้ ดีเหมือนกัน หัวหน้าวินบอก หาเที่ยวยาว
เค้าจะได้ไม่ต้องมาอีก ดู ดู มันพูดดิ ปากหรือตูดฟะเนี่ย
ผมนึกในใจ
และแล้วคืนนั้นผมได้ขายาวมานี่เลย แถว จรัญสนิทวงศ์ รอดตัวไปแหะ
ยอดเยี่ยมกระเทียมดอง
ตอบลบ