ตอนที่ 3
บุกตลาดปากเกร็ด
คู่แข่งเพียบ
คราวที่แล้วจอดไว้ที่
ได้แผง ปลาทู ตลาดปากเกร็ด แล้วทำอย่างไร? เมื่อ หัวตลาดท้ายตลาด มีเจ้าอื่น
ดักไว้หมด แล้วลูกค้าจะเล็ดรอด มาถึงมือ นายจิม ได้ เช่นไร เห็นแล้วมึนตึบ บังเอิญ
นายจิม เป็นคนไม่ยอมแพ้ ต่อโชคชะตา ปัญหามีไว้แก้ใข ไม่ได้มีให้วิ่งหนี อิอิอิ
บนวิกฤต ย่อมมีโอกาศ เสมอ ทักกี้ สอนไว้ ด้วยหลัก 4 ประการ ที่กล่าวไว้ ในตอนก่อน
หน้านี้ เอามาพิจรณา ทีละข้อ หาจุดด้อย จุดแข็ง กลับย้อนมามองตนเองทุกกระบวนการ
ทั้งที่ทำมาแล้วหลายเดือน และแล้ว โอว พระเจ้าจอร์ช ได้ การแล้ว ที่ นายจิม
จะช่วงชิงลูกค้ามาอยู่ในมือ โดยไม่ตัดราคา และ สร้างศัตรู
ข้อ แรก นายจิม
ต้องขายความแตกต่าง อะ ได้ ทีเลย เริ่มทำ ณ บัดนาว จัดแจง ย่อ ส่วน ขนาด ของหม้อ
ต้ม ปลาทู ให้เล็กลง หาเตาแกส หัวเร่ง ขนาดย่อม หัวเขียวๆมีตัวปรับงะ
สีแดงๆนั่นแหละพี่น้อง ยกโรงงาน ปลาทูนึ่ง มาวางมันกลางตลาดสด สะเลย ขายความสดใหม่
ไม่มีแมงวันมากวนใจ อิอิ ข้อสำคัญ ไม่ต้อง Keep stock ปลาที่นึ่งแล้ว
ลดความเสี่ยงลง
ปลาที่ยังไม่นึ่งจะอยู่ในสภาพ น้ำแข็ง เอาไว้ ปี นึงก็
ไม่เน่า มีคนซื้อก็นึ่ง ไม่มีคนซื้อก็ไม่นึ่ง ขายความสดใหม่ ได้ อิมเมจ และ
ฟีลลิ่งที่แตกต่าง ปลาที่นึ่งมาสดๆร้อนๆ ตัวจะใสเป็นตะกั่ว เนื้อนิ่ม ตัวพอง
เบ้อเริ่ม ไอ้ตัวพองนี่แหละความได้เปรียบทางการค้า ในแง่ของอารมย์ของผู้บริโภค
ผมใช้ปลาไซส์ เดียวกันกับชาวบ้านที่เค้าขายนั่นแหละ หุหุ แต่คนซื้อนึกว่าเราขายถูก
ตัวเบ้อเหิ่ม หลอก คนซื้อได้ สนิท คริคริ
สรุป อิอิ ในตัวโปรดัคชั่น
เราได้เปรียบ ในแง่ความรู้สึก ว่าของเราตัวใหญ่ กว่า ความสด หรือไม่ต้องพูดถึง
แผงสะอาด ผมแต่งตัวค่อน ข้างดี อิอิ คำพูดคำจา เพราะพริ้ง เปลี่ยน ฟีลลิ่งภาพลักษณ์
ที่อิมเมจ คนทั่วไปมองแม่ค้าว่าปากจัด อันนี้ ต้องสร้างภาพ หน่อย นายหัวชวน สอนไว้
อ้าว ...นายจิม ทำงี้ได้ไง ไม่แฟร์ นี่หว่า ทีเรื่องดีๆยกให้ทักกี้
เรื่องไม่ดียกให้ นายหัวชวน เอิ้กๆๆๆ เดี๋ยวรอเพื่อนมาเม้นท์ ก่อน แล้วจะบอกว่า
การเตรียมตัวดี แต่ขาดงาน Advertising
จะทำเช่นไร
ขายอิมเมจมากกว่าขายสินค้า
มาตอนนี้
ทำอย่างไรให้บรรลุเป้าหมาย ไม่สร้างศัตรู หาแนวร่วม กลัวลูกปืนเหมือนกัน
วันแรกในการขายผมเริ่มนึ่งตอน 7 โมงเช้า ถามว่าทำไมต้องนึ่งตอน 7โมง อิอิ มีเหตุผล
ตลาดกลางวันปากเกร็ด ด้านหลังเป็นอำเภอและโรงพัก ข้อที่สอง
ตอนเช้ามีแต่แม่ค้ามาเดินซื้อไปขายต่อ ซึ่งไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายของผม
ผมชอบขายปลีกกำไรงาม ตอน 7 โมง จะมีพวก ขรก.
แม่บ้านคนในท้องที่และแม่บ้านออฟฟิศมาเดิน นั้นแหละกลุ่มเป้าหมายหลักของผม
ผมต้องการ Push image และต้องการปากของแม่บ้านเป็นสื่อให้ผม
พอผมเริ่มนึ่ง
พวกแม่บ้านเริ่ม งง อะไรของมันหว่า ปลาสดๆ ควัน ฉลุยตัวสวยงาม
เริ่มซื้อบ้างมาสอบถามบ้างว่าอะไรเป็นอะไร ปลาทูแม่กลองหรือป่าว
ทำไมตัวมันเป็นสีตะกั่ว ไม่สีเหลือง โอย 108 คำถามทีเดียว แต่ผมไม่รำคาญ
ตอบด้วยความยิ้มแย้ม ตลกขบขัน ตามภาษา ผม หยอกมั่งหยิกมั่ง พี่สวยจังนังครับ
แต่งตัวเนี้ยบ อย่างนี้ ต้องเป็นคนดังแถวนี้แน่นอน ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ
ปลาไม่อร่อยมาคืนได้ ยินดีรับคืนครับ พอช่วงเที่ยง อ้ายหยาเกินคาด
พวกตอนเช้าไปบอกในที่ทำงานตามมาดูกัน เสร้จโก๋ โดดลงหลุมที่ขุดไว้ ครานี้แน่นแผงเลย
บางคนก็ซื้อบางคนก็ลังเล บอกว่าเดี๋ยวซื้อตอนกลับบ้าน บางคนจะซื้อเลยคราวละมากๆ
ผมบอกว่าเอาอย่างงี้ดีกว่าคุณพี่ ถ้าซื้อมากๆซื้อตอนเย็นขากลับบ้านดีกว่า ผมจะจัด
แบบใหม่ๆใส ปิ้งให้ทีเดียว ตอนนี้ถ้าจะซื้อเอาพอบประทานนะครับ แทร็กติค
ทำการค้าอย่าโลภ เราเริ่มPush สินค้า พร้อมตัวเราลงไปในอิมเมจของลูกค้าแล้ว เหอๆๆ
พักนิ้วแป๊ป ครับ
พอช่วงเย็น อ้ายหยา มาแบบมืดฟ้ามัวดินเลยทีเดียว
ปลาที่เตรียมไว้นึ่งขาย 60 โล เรียบเป็นหน้ากอง ภายใน 1 ชม ผมไม่เพิ่มปลา
เพราะต้องการเพิ่ม value ให้ตนเอง แต่ผมยังไม่เก็บแผงนั่งรอ
อยุ่ที่นั่นคอยรอตอบคำถาม อิอิ เหมือนปลดกระดุมเสื้อ นักศึกษา 1 เม็ด ให้
คนอยากทราบ นั่งที่นั่นต่อ ยัน 6 โมงเย็นนั่นแหละครับ จากนั้น ก็นึ่งปลา อิอิ มีแอบ
นึ่งอีก ถามว่านึ่งทำไม แหะๆๆ ต่อ แป๊ปนึง
เข้าหาเจ้าที่
มาต่อกัน นะครับ ผมแอบนึ่งปลาตอนตลาดใกล้วาย
เพราะต้องการสร้างเรื่อง ให้เป็นเรื่อง ผมนึ่งประมาณ 3 โล ได้ปลา 12 เข่งอิอิ
ผมเอาบรรณาการกับแม่ค้าขายผัก
ขายอย่างอื่นที่คนแน่นร้านเค้าที่ปากทางและท้ายตลาดผมบอกว่า
พี่ครับผมเป็นน้องใหม่ที่นี่ พี่ลองทานปลาทู สิครับ ผมวันแรกขายไม่หมด
เสร็จแล้วผมไม่ลืม ขอบคุณเค้าและซื้อผักกลับบ้านไปต้มจับฉ่ายกิน
จากนั้นผมเดินไปที่แผง ที่ขายปลาทูด้วยกัน ที่ขายหน้าตลาด และท้ายตลาด
แล้วเอาปลาทูไปให้เค้าบอกว่า พี่ครับผมเป็นน้องใหม่ ตกงานไม่มีงานทำ
ว่าแล้วทำหน้าเศร้าๆ พี่อย่าโกรธผมนะ ผมทำแค่เลี้ยงชีพ ไปวันวัน
ไม่ได้หวังรวยไม่ได้หวังเอาเป็นอาชีพหลัก
ว่าแล้วผมก็เอาปลาทูของผมให้เค้าบอกว่าพี่จะเอาไปทานเองหรือขายก็ได้ ผมให้ 5555
เสร็จโก๋
ลุยต่อ
วันที่ 2 ในการขายผมก็ยังคงรักษา ระดับ
60โลไว้เช่นเดิม ไม่เพิ่มยอด อิอิ อย่าโลภ นายจิม ปลาตอดเหยื่อ
แต่ยังไม่ฮุบอย่าผลีผลามวัดเบ็ดเดี๋ยวปลาเข็ด ผมก็ยังคงใช้สูตรเดิม
แต่ลูกค้าเพิ่มเป็นเท่าตัว ลุกค้าบ่นว่าทำไมไม่เพิ่มของละผมบอกว่าพี่ครับผมไม่มีทุน
ทุนน้อยกำไรนิดหน่อย ผมลงปลาเยอะเกิดขายไม่หมดวันนั้นผมกินแกลบแน่ๆ
เอาเป็นว่าพี่มาเร็วหน่อย หรือจองไว้ก็ได้ครับแต่รบกวนพี่มาตรงเวลาหน่อยนะครับ
ผมจะเก็บไว้ให้พี่เป็นพิเศษ
จากนั้นก็แอบนึ่งปลาเหมือนเดิม
คราวนี้เปลี่ยนเจ้าที่เราจะให้ของเค้า ใช้สูตรเดียวกันเด๊ะเลย
ลูกค้าสั่งจองเพียบเลย อิอิ ได้ลูกค้าประจำ 60โลเรียบร้อย ปลากินเบ็ดแล้วพี่น้อง
ผมเพิ่มปลาละ คราวนี้เพิ่ม 10 โล อย่าโลภ ดูทิศทางลม ด้วย ขายหมดอีกแหะหมดภายใน
ครึ่ง ชม เพราะคนที่สั่งจองรีบมาเอาของกัน แหะๆๆๆๆ
วันที่ 3- 7
ผมก็เพิ่มปลาทุกวัน 10 โล ใครซื้อเยอะผมไม่ขาย แต่มีแถม อะ
ลูกค้าผมทะยอยมาทุกวันทุกคนรักษาเวลา กลัวไม่ได้ปลา วันที่ 8 ยอดขายปลาทะลุถึงวันละ
100 โล ผมเบรคแค่นั้นยาวเลย ตั้งใจไว้ว่า อ่อยเหยื่อสักเดือนนึง
ชื่อเสียงผมเริ่มขจรไกล จนฉายาเจ็กโบ้ รู้ไปทั่วทั้งอำเภอปากเกร็ด
คู่แข่งทางการค้าก็ไม่โกรธ เพราะยอดขายผมไม่ได้มากมายอะไร ผมเริ่มคิดแล้วว่า
เราจะผูกลูกค้าที่เป็นหน่วยงาน หรือ ขาประจำร้านอาหารอย่างไร ติ้กต้อก
เพิ่มยอดขายแต่อย่าเพิ่มศัตรู
นายจิม ถ้านายจิมเพิ่มยอดขายมากๆๆ
วันนึงกร้าฟทะลุ คนจะเบื่อวันนั้นเราจะซวยของเหลือแน่ๆ
ฟองสบู่ปลาทูแตกโพละหงิมๆๆแถมเพิ่มศัตรูซะอีก มะอาว ผมเริ่มสังเกตุลูกค้าท่านใด
เป็นแม่บ้านออฟฟิศ แม่บ้านโบสถ์ หรือองค์กรราชการ และแล้วผมก็เจอพี่คนนึง
แกเป็นแม่บ้านโบสถ์ แกจะทำอาหารเลี้ยงคนที่มาโบสถ์ ผมเริ่มจีบเค้าแล้ว จิ๊จ๊ะ
ไปเรื่อยถามเค้าว่าพี่ครับ ที่โบสถ์มีคนมาประมาณเท่าไหร่ เค้าบอกว่า 200 กว่าคน
พี่ครับผมนึ่งปลาทูให้ฟรีนะครับ ทำบุญนะครับ เค้าตอบตกลง ปลากินเบ็ดอีกแล้ว อิอิ
200 กว่าคน คนละ 2 ตัว 400 ตัวเอง ทุนแค่ 700 กว่าบาท ได้ใจอีกต่างหาก
ได้ลูกค้าเพิ่มด้วย เหอๆๆๆ
ถึงวันที่นักหมายเอาปลา
ผมบอกเค้าว่าพี่ครับพี่มาจ่ายตลาดวันนั้นป่าวครับ เค้าบอกว่ามาจ่ายสิแหม ปลาที่คุณ
ตั้งใจทำบุญไม่เอาได้ไง ขัดศรัทธาแย่เลย ผมบอกว่าเอางี้พี่จ่ายตลาดเสร็จ
ผมขับรถไปส่งพี่ละกันพร้อมเอาปลาทูไปให้ด้วย แหมทำบุญทั้งที
ต้องส่งให้ถึงที่เดวบุญผมไม่ได้ 100% และแล้วผมก็เอาปลาไปส่งให้ พี่เค้าแนะนำตัวผม
พร้อมร้านของผมให้คนที่มาโบสถ์ บางคนก็เป็นลูกค้าผมอยู่แล้ว
บางคนก็ไม่ได้เป็นเพราะบ้านเค้าอยู่เมืองทอง หรือที่อื่น ไม่เป็นไร เราต้องการ Push
imageนี่
ผมไปอธิบายให้เค้าฟังว่า ปลาทูมีที่มาที่ไปอย่างไร คุณลักษณะที่ดี
เป็นอย่างไร วิธีเลือกปลา แสดงความเป็นมืออาชีพให้เค้าเห็น อะอะ ขายตนเองสะแว้ว
นายจิม วันนั้นจบด้วยดี แหะๆๆ วันถัดไปของการไปโบสถ์ อ้ายหยามาจากไหนหว่าลูกค้า
คนที่ไปโบสถ์ พาเพื่อนมาด้วย มาซื้อกันมาดูกันว่าปลาทูนึ่งนั้นทำอย่างไร
ซื้อกันหมุบหมับแผลบเดียวเรียบเลย ไม่ได้การแระนายจิม เอาปากกามาจดๆๆ
ชื่อที่อยู่ทำแบบสอบถามเลยเรา เดี๋ยวยอดมันโด่งเกินไม่ดีแน่
ต่อ
จากนั้นผมเริ่มกลยุทธ ไดเรคเซลส์ พอพี่เค้ามาซื้อบอกว่าเอางี้พี่ดทรหาผมเลย ดีกว่า
วันไหนต้องการปลาทู มากน้อยไม่ว่ากัน พร้อมพี่จะซื้ออย่างอื่นก็ ได้ เดี๋ยวซื้อให้
เดี๋ยวขับรถไปให้ยันบ้านเลยครับ (บ้านใกล้แถวนั้น)
แต่ถ้าพี่เมตตา ลูกนกตัวน้อย
รบกวน พี่รวบรวมเพื่อนบ้านใกล้เคียงด้วย ผมจะได้ตังค์ค่าขนมลูก แหะ แหะ
สร้างแนวร่วมและสร้างบารมีแล้วไง สูตร ทักกี้เลย
ได้การแหะ
มีคนสนใจเป็นจำนวนมาก ผมไม่มีศัตรูด้วย เพราะผมไม่เพิ่มยอดขายหน้าแผง
ลืมบอกไปยอดขายหน้าแผงผมตอนนั้น เพิ่มเป็นวัน ละ 150 โล แต่ยอดรวม ทะลุ ไป ที่ 250
โลแล้ว กำไรวันนึง ไม่ต้องเซด ทุก 100โล ผมมีกำไร 4500 บาท (จริงๆก็แอบเพิ่มงะ)
นี่ไม่รวมงานที่ออกตลาดนัดนะ ผมยกกิจการให้ภรรยาทำ กับพี่น้องเมีย อิอิ กุศสโลบาย
ไม่ต้องเลี้ยงเมียให้เมียเลี้ยงตนเอง บุฟเฟ่ต์งะ
ระหว่างขายที่ปากเกร็ด
มีเรื่องราวมากมาย ทุกอย่างผมเก็บทุกเม็ด อะ คนจนมาซื้อของตังส์ไม่พอ
ผมก็ให้ปลาไปกินฟรี ขอทานมาไม่ให้ตังค์ ให้ปลา คนติดยาบ้ามา ก็ให้ปลากินอะ
มูลนิธิท่าอิฐ มีงาน ผมก็เอาปลาไปช่วย มูลนิธิ อะไรแถวนั้นผมช่วยหมด
แล้วใช้วิธีการเดียวกันกับที่ใช้กับโบสถ์
ชื่อเสียงของปลาทูผม โด่งดัง แม่ ของ
สส สจ แถวนั้น ดารา จินตรา จารุณี ปู โลกเบี้ยว ฉัตรชัย อูยเยอะแยะไปหมด อ้อ
ลืมบอกไปมีงานถ่ายหนังแถวนั้น พี่จิมกวาดเรียบ จัดหาปลาทูและ ผักเนื้อ หมู ทุกอย่าง
ไปส่งให้ อะ ขณะที่อยู่ที่นั้น ผมเดินร้านไหน อยากกินไก่ กินผัก พวกไม่ยอมคิดตังค์
ผมแกล้งทำปลาเหลือ ทุก 3 วัน แล้วหาเรื่องแจกปลา เป็นการส่งสัญญานไปยันคู่แข่งว่า
เราขายไม่หมดด้วย อิอิ ไม่ให้เค้าหมั่นไส้เรา
ผมขายดีซะจน
แบงค์ไทยพาณิชย์ตรงนั้นบอกว่าผมไม่ต้องไปแบ้งค์ เดวมารับเงินฝากที่แผงเลยทีเดียว
ไม่ใช่เค้าปลื้มผมนะ เพราะผมเดินเข้าแบงค์ พวกหันมามองตาเขียวเลย อิอิ เหม็น
อิ๊บอ๋าย มีเหตุการณ์ ของหายในตลาด มีขโมย แหะ เพื่อนๆโวยวายใหญ่
แต่ของผมไม่หายแหะ
จากเหตุการณ์ขโมยของ ทำไมของผมไม่หาย สงสัยละซิ อิอิ
มันจะกล้าขโมยของผมเหรอ มันกินของผมทุกวัน ตรรก ง่ายๆอย่า..งก
ผมไม่เคยล็อคของ
และพัดลม ที่แผงผมมีเสื่อและหมอนด้วย ผมบอกเด็กที่ติดยาว่า มานอนบนแผง กู
เปิดพัดลมได้ แต่ถ้าขโมยของกู โดนตบกบาลคว่ำ 555 โจร เสร็จ ผมอีก แหะๆๆ
ตอนนี้ดิ
ตำรวจ สายสืบมาแล้ว ผู้กอง ประวิตร สารวัตร แมนมาแล้ว คุณๆๆ ผมให้คุณเป็นสาย
อ้าวเวงสิกู ให้กูเป็นเจ้าพ่อสะแว้ว ผมรีบตอบว่าไม่เอาหรอก เดี๋ยวสร้างศัตรู เอางี้
ดีก่าผมรู้ผมบอก แต่ไม่บอกว่าใครโอเค มั้ย
นอกนั้นไปสืบเอาเอง
เตรียมตัวก่อนทำธุรกิจใหญ่
ผมขายของไปเรื่อยๆสมองเริ่มคิดแล้ว
ว่า เราไม่ได้เกิดมาเป็นแม่ค้าตลาดนี่หว่า มันLost ทรัพยากร นี่หว่า
เราต้องเขยิบชั้นละวุ๊ย ขยับเป็นไรดีหว่า นอนคิด 3 คืน
อะคิดได้แระ
.....เป็นคนนำเข้าปลาทูแช่แข็ง ดีกว่า ท่าทางwork คิดแล้วทำเลย อิอิ ทำไง เดี๋ยว
ตามตอนต่อไปนะพี่น้อง พักนิ้วก่อง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น