Sorry Sorry แล้วก็
Sorry
------------------------------------
นอนกลิ้งคาเบาะรถ เราด่ามันไปมาก
สงสัยมันโอเคแหละ อนุมัติด่วนให้เราออกหลังจากทดลองงานได้วันครึ่ง
จะ
คิดมากอะไรละเสียสมอง เอาสมองเรามาพักให้สบายๆกับลมเย็นๆ ริมสระไม่ดีกว่าหรอ
อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด
Take it easy นะนายจิม
นอนกลิ้งยันเที่ยงแล้วสิ
หิวแล้วละพี่น้อง ไปกินข้าวดีกว่า ที่โรงงานนี้มีแคนทีนด้วย ข้าวเปล่าฟรี
มีทั้งข้าวขาว ข้าว
แดง ส่วนกับข้าวอะแสนถูก 2 อย่าง 10บาทเอง
ว่าแล้วก็คว้าจานตักข้าวเปล่าใส่จาน กำลังเดินงุดๆๆๆ เพื่อจะไป
ร้านขายอาหาร
อะนะ จะเอ๋ ตาเฉิน พอดี
ผมยิ้มให้ แล้วเข้าต่อคิวนายเฉิน เพื่อซื้ออาหาร
ขณะที่ตาเฉิน กำลังจะจ่ายเงินค่าอาหาร เงอะ ง่า หาเศษเหรียญ
ผม
รีบเอามือเอื้อมไปด้านหน้า ชิงจ่ายให้ก่อน แม่ค้าทำหน้างง ว่าจ่ายค่าอะไร
ผมบอกว่า นี่นาย ผมเอง เอาตังค์นี้ไป
คนอื่นรอคิวอีกเยอะ เกรงใจเค้า
เรื่องแค่นี้จิ๊บๆ
ตาเฉินเอง ก็ทำหน้างงๆว่ามาจ่ายให้มันทำไม ผมบอกว่ายู
ไปทานข้าวก่อนเถอะ เรื่องแค่นี้เอง ตาเฉินรับจานข้าว
แล้วถอยให้ผมสั่งอาหาร
ผมสั่งเสร็จรับจานข้าวเสร็จ อ้าวตาเฉินยังยืนงง อีกแหะ
ผมยิ้มให้แล้วเลี่ยงเดินไปหาที่นั่ง
หาวิว สงบๆกิน
แผลบเดียวตาเฉิน
เดินตามตูดมานั่งโต๊ะเดียวกับผม ผมทำท่าไม่สนใจ นายเฉิน มีอาการอึดอัด และแล้ว
อ้าปากจะ
พูด.....ผมบอกว่า ทานข้าวเหอะ บอส เดวกับข้าวเย็นหมดไม่อร่อย
ตาเฉิน พยักหน้าหงึก หงึก ผมทานข้าวเสร็จ ก็ลุกจะเอาจานไปใส่ที่ล้าง
พอลุกเท่านั้นแหละ....ตาเฉิน บอกว่า จิม
ไอซอร์รี่ แล้วทำท่าจะพูดต่อ ผมบอกว่า
Pass is Pass For get it
แล้วผมก็เดินจากไป ....ตาเฉิน ยังนั่งอ้าปากค้าง
แมงวันเข้าปากได้สามตัวกระมัง
เวลาบอกเวลาว่า 17.30 น. ผมเอารถไปจอดรอ
ที่หน้าตึกเพื่อรอรับตาเฉินกลับบ้าน รอสักพักนึง ตาเฉินก็เดินลง
มา พร้อมกระเป๋า
ผมวิ่งไปรับกระเป๋า แล้วมาเปิดประตูรถให้
ตาเฉินเข้าไปนั่ง
พอรถผ่านหน้าป้อมยามออกมาถนนสุวินทวงศ์ ตาเฉิน
ก็ควักที่บีบมือ เป็นเครืองบริหารฝ่ามือนะ ออกมาบีบแล้วก็
บีบ
สักพักนึงก็อ้าปากพูดได้
จิม....ไอ ซอร์รี่ ผมเลิกคิ้วข้างนึง What's ผมตอบ
เรื่องเมื่อเช้านะไอ ไปนั่งคิดแล้ว ไอผิดเอง ไม่น่าระเบิดอารมย์
ใส่ยู
ผมบอกไม่เป็นไรหรอก ไอ ก็ ผิด ไอ เป็นคนขับรถ มีหน้าที่รองรับ อารมย์ Boss อยู่แล้ว
ยูไม่โกรธไอหรอ
ตาเฉินถามผม ผมตอบว่า ไอไม่มีหน้าที่โกรธ แต่ไอพูดเพราะ
ไอต้องการบอกยูว่า ถ้ายูไม่มีไอ ยูต้องใช้ชีวิตกับคน
ไทย ยูต้องระวัง
เพราะสังคมไทย Sensitive มากๆ
มีอะไร หลายอย่างที่ยู ต้องศึกษา
ขนบธรรมเนียมคนไทย วิถีคิด อะไรน่าเกลียด ไม่น่าเกลียด
บางครั้งเรื่องเล็กนิด
เดียว ยู อาจต้องเจ็บตัวก็ได้
ตาเฉิน บอกว่า
แองกิ้ว ยูมากนะ ไอ จะพยายามตามที่ยูแนะนำ แล้วก็ เงียบ ต่างคนต่างก็ เงียบ
แล้วผมหันมาเปิด
เพลงจากซีดี เลือกเพลงเลยครับ เพลงอะไร อิอิ เพลง High ไง
ผมชอบเพลงนี้ความหมายมันดี เปิดให้เฉิน มันฟัง
งะ
พอรถถึงที่หน้าบ้าน
ผมถามว่ามีอะไรอีกไหม จะไปไหนต่อหรือป่าว ตาเฉิน บอกว่า ยูกลับบ้านพักผ่อนเถอะ See
you tomorrow ผมบอกว่า May be Boss มันทำหน้างง...ผมบอกว่า ไอจะไปลองทบทวนดูว่า
ไอเหมาะกับ
อาชีพแบบนี้หรือไม่ หรือว่าบางที ไออาจคิดมากจนนอนไม่ตื่นก็ได้
ทำไม ยูพูดแบบนั้น ตาเฉิน ถาม ผมตอบว่าผมเป็นคนที่ไม่ชอบอะไร
ที่ต้องรอแบบไม่มีจุดหมาย ชีวิตไอทำอะไร
ต้องมี 5W 1H
เสมอ
แล้วที่ยูทำท่าโอเค ตลอดวันที่ผ่านมาหมายความว่าอะไร ผมตอบว่า สันดานไอ
จะทำอะไรจะถูกใจหรือไม่ ถ้าไอ
จับแล้ว
ต้องทำให้ดีที่สุดจนถึงวินาทีสุดท้าย
ถ้าพรุ่งนี้ ไอไม่ใส่ชุดหล่อมาทำงาน
หมายความว่ายูต้องหาคนขับรถใหม่แล้วละ แต่ไม่ต้องห่วง
ไอจะขับให้ฟรีๆ
ไปส่งยูที่ทำงาน Bye Bye see you tomorow Boss
ผมไม่ยืนรอคำตอบใดๆ จาก ตาเฉิน ปล่อยให้มันไป
คิดเป็นการบ้าน
เรื่องอะไรให้เราปวดสมองคนเดียว ไม่แฟร์ เอ็งต้องปวดตามข้าฯ ด้วย
เอิ๊กๆๆ
ผมกลับถึงบ้าน อาบน้ำกินข้าวเสร็จ เปิดเพลง ของพี่เบริด สักหน่อย
เพลงให้มันแล้ว แล้วไป ฟังอย่างสบายอารมย์
เหอๆๆๆ เพื่อนๆคงสงสัยทำไม
ผมไม่ปวดกบาล อ๋อ ผมได้คำตอบแล้ว ตั้งแต่มันเซย์ซอร์รี่ ที่แคนทีนนะ
ผม
ต้องการผลักแรงกดดันกลับไปที่ตาเฉิน ..นะพี่น้อง
พี่น้องจำไว้เลยนะครับสูตรตรีโกณ
ยังใช้ได้ดีอยู่เอามาประ
ยุกตร์กับชีวิตประจำวันได้ว่า
มุมตกเท่ากับมุมสะท้อน
เช้าวันใหม่ ตี่สีครึ่ง ผมตื่นนอน ตามปกติ
แต่งตัวอย่างหล่อ เหมือนเดิม ขับรถออกจากบ้านแวะซื้อ กาแฟร้อน
พี่ๆๆๆๆ
ผมบอกพ่อค้าขายกาแฟ เอาแฟร้อน ป๋อง ครับ คนขายทำหน้างง พี่ทำไมใส่ป๋องละ
ไม่เอาถุงหรือ แก้ว
พลาสติค ละ ผมบอกเออน่า ผมอยากได้บรรยากาศเก่าๆสมัยโบราณนะ
พ่อค้าชงกาแฟให้ผม 1 กระป๋อง พอยื่นให้
ผม ผมบอกว่า พี่ครับ ผมขอซื้อป๋องเปล่า 3
กระป๋องนะ คิดเท่าไหร่ครับ พ่อค้าหัวร่อ ถามว่าพี่จะเอาไปทำอะไร
ผมบอกเออน่าพี่
ผมขอซื้อจะขายเปล่าละ ผมให้พี่ฟรีเลยครับ พ่อค้าขายกาแฟ
ตอบพร้อมกับไปรื้อกระป๋องนมข้น
มายื่นให้ผม
3กระป๋อง
ผมขับรถต่อมาที่ร้าน ขายน้ำเต้าหู้ สั่งน้ำเต้าหู้ 3 ถุง
พร้อมปาท่องโก๋ ตัวใหญ่ 4 ตัว พร้อม ยื่นกระป๋องนมข้นเปล่า
3 กระป๋องที่แฮป
มาจากร้านขายกาแฟ พี่ครับ ช่วยเอาน้ำเต้าหู้ ใส่กระป๋อง
ด้วยนะครับ
ผมทราบนะว่ามาดาม ซีเรียส เรื่องสิ่งแวดล้อมพลาสติคไม่ได้
สังกะสีไม่ได้ แต่ทำไม นายจิม.....ต้องเลือกกระป๋อง
สังกะสี
อิอิ......น้านคือคำถาม ไปคิดต่อนะ แต่ถ้าขี้เกียจคิด
พี่จิม....ตอบให้ก็ได้
ถึงบ้านตาเฉิน
ตีห้าครึ่งตามปกติ..ผมเอากระป๋องที่ใส่น้ำเต้าหู้ พร้อมปาท่องโก๋
ไปผูกไว้หน้าประตูบ้านตาเฉิน
แล้วเขียนช้อตโน้ตว่า อาหารเช้าคนจน
จากนายจิม.......
จากนั้นผมก็มาล้างรถตามปกติ ผิวปากเสียงเพลงแบบสบายใจ ตี
5.50 น. ตาเฉินเดินหน้าตาเลิกลั่กมาเลย บอกว่า
ยูลำบากซื้อมาทำไม เปลืองตังค์
อีกอย่างมาดามไม่กินใส่กระป๋องสังกะสีนะ คราหน้ายูไม่ต้องซื้อมาอีกละ เดว
ไอ
จะเอาไปเปลี่ยนใส่ แก้วให้มาดาม ครับ Boss ไอ ไม่ทราบจริงๆว่ามาดามซีเรียส
ซอร์รี่ ครับ
ทราบหรือยังครับทำไมผมถึงต้องใส่กระป๋องสังกะสี
ผมต้องการให้ตาเฉิน ตาแหกมาหาผมไงครับ แล้วตาเฉิน ยัง
นึกว่าผมนั้นยังเขลาอยู่
จำไว้นะพี่น้อง เป็นลูกน้องใครอย่าเว่อร์เกินหน้าลูกพี่ โง่เข้าไว้แล้วจะรุ่ง
ตีกอล์ฟ เก่งกว่าเจ้านาย ต้องแกล้งแพ้ เล่นกีฬาเก่งกว่าเจ้านายไม่ได้
ต้องเก่งน้อยกว่า แต่อย่าเก่งน้อยเกินไปละ
เจ้านายจะหาว่ามีลูกน้องโง่มาก
เจ้านายทุกคนนิสัยเหมือนกันหมดชอบแข่งขัน
ทุกเรื่องให้เค้ามีความรู้สึกว่าตัวเรา
น่าค้นหาและต้องบังคับตนเองให้นำเราเสมอ
ถ้าช้าเดี๋ยวลูกน้องไล่ตูดทัน
6 โมงเศษ ตาเฉินเดินมาขึ้นรถตามปกติ
ผมขับรถไปส่งตามปกติ ระหว่างทาง ตาเฉินจะอ้าปากบอกเรื่องมาดาม
ผมส่ายหัว
แล้วก็ประโยคเดิม อีก Pass is Pass Forget it จากนั้นตาเฉิน คว้าอาหารเช้ามากิน
แต่ครานี้ ยื่นให้
ผมหนึ่งชิ้น ผมรับมาไม่ลืมแองกิ้ว กินเดี๋ยวนั้นเลย
บอกว่าอร่อยมาก จริงๆไม่อร่อยหรอก
จืดจะตายแต่ทำหน้า
อร่อยไปงั้นแระ
เสร็จแล้ว ก็เอาที่บีบมือ
มาบริหารกล้ามมืออีก จนถึงโรงงาน ผมย้ำเรื่องที่บีบ มือ คอยติดตามชม
ตอนเย็น
ผมก็รับตามปกติ ว่าแล้วตาเฉินก็ควัก ที่บีบมือมาบีบอีก แล้วก็โม้ไปเรื่อย
เรื่องดินฟ้าอากาศ จนมาถึง
กลางทาง ตาเฉิน พูดมาว่า I need your
help
ผมเลิกคิ้วตามสไตล์ไอ้กัน ตาเฉินบอกว่า
เค้าเรียนภาษาไทยมาแล้วระดับหนึ่ง แต่ไม่รู้เรื่องขนบธรรมเนียมอะไร
และภาษาที่เป็นสแลง ไม่เข้าใจ อยากให้ยูช่วยสอนให้หน่อย วันเสาร์ก็ได้วันหยุด
ไอให้โอทียูนะ
ผมบอกว่าวันเสาร์ อาทิตย์ ผมชอบไปหาลำไพ่พิเศษ
ขับแท็กซี่บ้าง รถตู้วินบ้าง อันนี้ผมไม่ได้เกทับ เล่นค่าตัว
หรอก
ผมวางแผนผมไว้อย่างนั้นจริงๆ ผมไม่ชอบหายใจทิ้งไปวัน วัน
ไม่มีประโยชน์อันใด
ตาเฉินถามผมว่าผมหาเงินได้เท่าไหร่ ในช่วงวันหยุด
ผมบอกว่า สองวัน เสาร์ อาทิตย์ ไอ เมคมันนี่ได้วันละ พัน
บาท สองวัน ก็ 2,000
บาทนะ เป็นอย่างน้อย
ตาเฉิน บอกว่ายูไม่ต้องขับหรอก รถรับจ้าง
ไอเซ็นต์โอทีให้ยู ที่ขาดเหลือ ไอเพิ่มเติมให้
และแล้วผมก็โอเคกะตาเฉิน
ไม่โอเคได้ไงเท่ากับประกันรายได้ผมอีก 8 วันต่อเดือน วันละพันบาท 8 วัน ก็
8พัน
บาทละครับ + เงินเดือน 5,000 ก็ หมื่น สาม แล้ว ในกระเป๋า
เหลืออีก
7,000 บาทหาได้ไม่ยากส์ สำหรับนายจิม....พอขับรถส่งตาเฉินที่บ้าน
ตาเฉินบอกว่าอย่าเพิ่งกลับ ขับรถ
พาไปส่งที่โรงเรียนนานาชาติในหมู่บ้านนั่นแหละ
จะไปประชุมผู้ปกครอง ผมบอกยูก็ขับเองได้นี่ มันใกล้ๆเอง แค่
สองร้อยเมตรเอง
ตาเฉิน ยิ้ม แล้วยักคิ้วให้ผม
เค้าหาเรื่องให้โอทีผมนะ
พี่น้องผมอ่านเกมส์ออก แต่ผมก็ต้องแกล้งโง่ ตามภาษาคนขับรถ
ถามไปงั้นๆแหละ
สไตล์ แบบนายจิม...ชอบอ่านคน อ่านเกมส์ไม่โวยวาย คอยเฝ้าดู
การเคลื่อนไหว หรือมูฟวิ่ง จากสถานีที่ 1 ไป 2
ไป 3 แล้วเรามองหาจุดอ่อน
จุดแข็งตลอดเวลานะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น