************************************************
(12)คำอวยพรจากนายJIMBO…
ขอให้โชคดีมีสุขนะเพื่อน
MR.เฉิน
************************************************
ผมหางานให้ตาเฉิน
ซื้อรถเสร็จสรรพ มอบหมายงานติดต่อผ้าไหม
ผมหาบ้านเช่าราคาแบบคนไทยและช่วยย้าย
บ้านให้เรียบร้อย ทุกอย่างค่อนข้างลงตัว
ผมเองก็รอวันสิ้นเดือน ช่วงนี้ผมก็พาตาเฉินตะลอนเที่ยวไปทั่วตามภาษา
หนุ่มโสด
อิอิ และแล้ววันสิ้นเดือนก็มาถึง ผมจำต้องไปแสตนบาย เป็นตัวสำรองที่บริษัทฯใหม่
ส่วนตาเฉินก็ขับ
รถไปทำงานตามปกติ
ผมบอกกับเจ้าของบริษัทฯ
เอเยนต์ซี่ใหม่ว่า ผมขอเลือกนาย ว่านายงี่เง่า นายขี้งกไม่มีปัญหาสำหรับผม
แต่ถ้านายดู
ถูกความเป็นคน โดนผมสวนแน่ๆ เพราะฉะนั้นได้โปรดอย่าส่งผมไปประจำ
เดี๋ยวจะเสียบริษัทฯ เค้าถามว่าทำไม
ผมบอกว่าผมมาขับรถให้ผู้บริหาร
ผมมาให้บริการแต่ไม่ได้หมายความว่าผมมาเป็นทาส
ผมเอาแรงและ
ความสามารถมาแลกกับเงินค่าจ้าง เพราะฉะนั้นผมไม่ใช่ทาสอย่างแน่นอน
เจ้าของบริษัทฯแกพยักหน้าเข้าใจ
ผม
บอกว่าผมทำงานที่ไหนต้องทะเลาะกันก่อนปรับความเข้าใจ
ผมมาสำรองงานอยู่ได้ประมาณ
3 วัน ระหว่างนั้นตาเฉิน โทรมาถามทางและการปรับตัวกับที่ทำงานใหม่
ผมบอก
ว่าอย่างแรกเลยนะ ยูต้องทัก Good morning และยิ้มให้กับคนทุกคน
ไม่เว้นแม้ยาม แม่บ้าน รู้จักถามเค้าว่า
สบายดีไหม แล้วยู จะได้ใจคนรอบข้าง
หัดมีขนมนมเนยติดมือไปฝากด้วย ยูอย่าลืมนะ
คนที่มีข้อมูลมากที่สุดคือ
ยามและแม่บ้าน
คุณจิม...พี่เจ้าของบริษัทฯ
เรียกผมในเช้าวันหนึ่ง พี่มีงานประจำให้คุณแล้ว เป็นงานที่ขับให้ เพรสซิเด้นท์ของ
บริษัท ประกันภัยของอังกฤษ พรุ่งนี้คุณไปรับรถได้เลย ที่คอนโดเจ้านาย
ครับผมพี่
วันรุ่งขึ้นผมไปเลยครับ เจ้านายใหม่อยู่ซอย จัสแมค หัวถนนสาธรนะ
ตรงแยกไทยเบลเยี่ยมนะ Good
morning Boss นายใหม่ผมเป็นนายทหารเก่า อังกฤษนะ
เดินตัวแข็งเป้ก เจ้าระเบียบ เช้าให้ไปส่งที่บริษัทฯ
กลับมาเทคแคร์มาดาม
พอกันเลย สองคนนี้ เฮ้อ นายจิม ชอบคาวบอยสะด้วย มาเจออย่างงี้เซงเลย
วิ่งกลับมารับมาดาม เทคแคร์มาดาม ผมพูดภาษาอังกฤษกับมาดาม
ถูกมาดามตำหนิเรื่อยเรื่องภาษาอังกฤษไม่ถูก
Grammar ผมนึกในใจ
มันจะอะไรหนักหนาหว่าภาษาก็ไม่ใช่ภาษาพ่อแม่เรา
จำไว้เลยครับพี่น้องคนที่พูด
อังกฤษได้
ไม่ใช่คนที่พูดถูกต้องแต่เป็นคนที่สื่อสารและเข้าใจมากกว่า
ผมกำลังบอกนัยยะว่า การที่คนเราจะทำอะไรสำเร็จอยู่ที่เป้าหมายนะครับ
อย่าไปยึดติดกับกรอบมากนัก แม้น
ภาษาที่เราสื่อสารก็ตาม
สื่อสารถูกต้องแต่ไม่เข้าใจ งานธุรกิจเหมือนกันทุกอย่างเดินตามกรอบ
แต่ไปไม่ถึงไหน
คนอื่นแซงปรู๊ดๆ
ผมขับกะมาดามนั้นได้ 7 วัน ไม่ไหวแหะ
อึดอัดไม่ใช่ตัวเรา ทุกอย่างต้องตามกรอบ เหอๆ ผมโทรบอกเจ้าของ เอ
เยนต์ซี่
ผมบอกหาคนมาเปลี่ยนเถอะ ผมไม่ไหวแล้ว เค้าบอกว่านั้นได้ดอนเป็นสต๊าฟเลยนะ
ผมบอกว่านั้นแหละปัญหา ผมไม่อยากเป็นสต๊าฟ เพราะผมไม่อยากขับรถจนแก่ตาย
พี่เค้าถามว่าแล้วผมอยากเป็น
อะไร ผมบอกว่าอยากเป็นเจ้าของบริษัทฯไงครับ
พี่เค้าหัวร่องอหาย อิอิ ผมบอกว่าคอยดูนะพี่
วันไหนผมเป็น
เจ้าของบริษัทฯแล้วผมจะมาทำธุรกิจแข่งกับพี่ อิอิ
ผมแสตนบาย
ที่นั่นอีก 2 วัน เจ้าของเอเยนต์ซี่บอกว่า มีงานให้ทำ เผอิญ บอสัท
มือถือยักษ์ใหญ่ระดับโลก ที่วาง
เบส ทั้งประเทศไทย และต่างประเทศ
เอนจิเนียร์เค้าขับรถชนคนใต้ ที่ปัตตานีนะ ฟาดไป 3 ศพ
ชาวบ้านท้องถิ่นไม่ไว้ใจ ทำงานไม่ได้มีอิมเมจลบ ให้ผมไปขับรถ
ไปช่วยประสานงานให้นะ สนใจมั้ย แต่คุณต้อง
ไปประจำที่ใต้ เงินดี เบี้ยเลี้ยงดี
สนมั้ย อิสระด้วย ผมบอกว่าคิดดูก่อน ผมห่วงลูกนะ ขอผมคิด 2
วันนะครับพี่
สองวันต่อมาผมบอกว่าโอเคครับพี่
แล้วจะให้ผมเริ่มงานเมื่อไหร่ครับ เจ้าของบริษัท บอกว่าเดี๋ยวนี้เลย
อ้ายหยา..
ไม่ทันตั้งตัว โอเคมั้ยเค้ารออยู่
งานวางเบสมือถือวางไม่ได้หลายวันแล้ว ผมบอกว่าได้ครับ
งั้นคุณกลับบ้านไป
เตรียมตัวตอนเย็นมาเจอพี่ ที่ออฟฟิศ
เอาตั๋วรถไปพร้อมเงินแอดว้านซ์ ขอบคุณครับ
ผมรีบกลับมาบ้าน ไปร่ำลาลูก
และแม่ ผมบอกแม่ว่า ถ้าผมเป็นไรไป หรือตายต่างถิ่น ไม่ต้องเอาศพกลับ
ตายที่
ไหนฝังที่นั่นเลย ไม่ต้องห่วงคนเราถ้าใจและวิญญาน มันเป็นลูกแม่
ก็ต้องอยู่กับแม่ตลอดไป แม่ลูบหัวผม แล้ว
บอกว่า สู้นะลูก ไปตามฝันของลูก
แม่จะดูแลลูกแกให้อย่างดี
ถ้ามีโอกาสก็มองลู่ทางไว้บ้างนะ แต่ถ้าไม่ไหว
ก็กลับมาบ้านเรานะ ขอบคุณครับแม่ แล้วผมก็เอาหัวนอนซุกตักแม่
แม่ลูบหัวผมอีก
บอกว่าจำคำที่แม่บอกได้ไหม
ความทุกข์เป็นเช่นไรหัวร่อใส่หน้ามันแล้วบอกว่าแกไม่มีวันชนะใจ
ฉันได้
และแม่ได้บอกอีกว่า ชีวิตใครเป็นของใคร ไม่มีใครลิขิตชีวิตใครได้
นอกจากเค้าจะลิขิตชีวิตของเค้าเอง
แล้วผมก็หลับคาตักแม่
ผมขึ้นรถทัวร์ของปิยะทัวร์เย็นวันนั้น ถึงหาดใหญ่
ตอนเช้าคนที่ผมจะไปเจอชื่อ เอลี ซามองเต้ เป็นคนของ
Globe telecom ฟิลิปปินส์
ผมไม่เรียกว่านายนะ เพราะเป็นบัดดี้กัน ไปไหนไปด้วยกัน นอนด้วยกัน กิน
ด้วยกัน
เอลี่ มันบอกว่า
การทำงานนอนจังหวัดไม่แน่นอน แต่เช่าห้องสวีท
ไว้ที่หาดใหญ่ ที่เหลือนอนโรงแรม ไม่แน่นอน บางที
ทุ่มนึงยัง
ไม่รู้เลยว่าต้องนอนจังหวัดไหน ถ้าโทรมา Site down
ทั้งภาคใต้ต้องด่วนสถานเดว ได้เลย เอลี่เดวจัดให้
วันนั้นมะต้องทำงาน
เพราะมันมัวแต่ซื้อเครื่องนอนให้ผม แล้วก็กางเกงในเป็น โหลๆ
มันบอกว่ายูจะได้ไม่ต้องซัก
ใส่วันละตัวโยนทิ้งเลย อิอิ ดีวุ้ยส์
ปรากฎว่าผมก็เก็บมะยอมโยนทิ้งนะ
มันบอกว่าอยากได้อะไรในห้างสาวเอาเลยมันจ่าย
ผมบอกมันว่าใช้เงินอย่างนี้มะไหร่จะรวย มันบอกว่าฝันอยาก
ซื้อรถเบนซ์
เอากลับมะนิลา ผมบอกว่าคงได้หรอก ใช้เงินแบบนี้
มันบอกว่าแล้วยูมีทางให้ฝันมันเป็นจริงมั้ย ผม
บอกว่าไม่ยากส์
มันถามว่าต้องทำอย่างไร ผมบอกว่าอย่างแรกต้องมีฝัน มีความหวัง มันงง
ถามว่าอย่างไร ผมบอกว่า ความหวังยูมี
แล้ว ฝันมีแล้ว
แต่ยังไม่แปรเปลี่ยนเป็นรูปธรรม
มันงง อีก ผมบอกว่า งง ทำไม
ว่าแล้วผมลากมือมันบอกว่า Follow me มันงงอีก ผมบอกว่าตามมาเถอะ
Follow me
everything gonna be alright ว่าแล้วมันก็เดินตามมา
ผมพามาที่แผงล๊อตเตอรี่
ยูเลือกเอามาใบนึง แล้วทุกวันที่ 1 และ วันที่ 16 ยูตรวจนะ รางวัลที่ 1 - 3 ล้านบาท
ใบ
คู่ 6 ล้าน ยูซื้อรถได้แระ มันหัวร่อ
เพื่อนๆคงหัวร่อตามมันว่าเพ้อเจ้อใช่ไหม?
นั่นเป็นการกระตุ้นนะว่าอย่าคิดแต่ในสมองอย่างเดวทำอะไรไม่ได้ ก็ซื้อล๊อตเตอรี่
ก็ยังดีแต่อย่านิ่งเฉย มันเป็น
กุศโลบาย พี่จิมถือคติว่าบนความไร้สาระ
ย่อมมีสาระเสมอ และบนความมีสาระย่อมแฝงไว้ด้วยไม่มีสาระเช่นกัน
เพราะฉะนั้นเราจงมองโลกให้ออกว่ากำลังเล่นอะไรกันอยู่
แล้วสนุกกับมันนะพี่น้อง
วันรุ่งขึ้นผมพามันไปที่หนองจิก เป็นคนใหญ่ที่นั่น
เพื่อนๆคงสงสัยทำไมไม่ให้เอลี นำทาง มันทำงานที่ใต้ก่อนผม
ใช่ถูกต้องแล้วครับ
แต่บารมีของผมที่ใต้มากกว่ามันนะ คนใหญ่ที่นั่น เป็นดอง ห่างๆกับผม
ผมเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง อธิบายว่ามันคืออุบัติเหตุ
เอลี่มันก็ไม่ใช่คนไทย เป็นฟิลิปินส์ ไม่รู้เรื่องอะไรกฎจราจรยัง
ไม่รู้เลย
และอย่านึกว่ามันเป็นต่างชาติแล้วจะรวย มันก็เหมือนเรานั้นแหละ แถมจนกว่าอีก
แต่ที่หรูเพราะเงินเดือน
เมื่อมาทำต่างประเทศ
เงินเดือนเบี้ยเลี้ยงสูงหน่อย
ลุงคนนั้นแกพยักหน้าเข้าใจ แล้วจะให้ช่วยอะไร
เค้าถามผมบอกว่าลุงช่วยอธิบายให้ชาวบ้านเค้าทราบว่า นายจิม
มาแล้ว
นายจิมมาขอร้องพี่น้องใต้ เดววันศุกร์ผมจะไปละหมาดวันศุกร์
ที่ท้องที่เกิดอุบัติเหตุนะครับ
ลุงช่วยแนะนำตัวผมหน่อยนะว่าผมลูกหลานใคร
โคตรเง่าผมเป็นใคร ลุงบอกได้เลยเราไม่ได้โกหก เพราะเรา
อาเนาะตานี
อาเนาะ ภาษายาวี แปลว่าลูก หรือเชื้อสาย อาเนาะตานี
แปลว่าเชื้อสายปัตตานี พี่จิม....ลืมบอกไปว่า เชื้อทางด้าน
คุณตา กับคุณยาย
มาจากสายเจ้าจอมมารดาเรียม ใน ร. 3 นะ
คุณยาย พี่จิม เป็นเชื้อ เจ้าปัตตานี
+กับ ขรก.ในสมัยอยุธยา เชื้อปัตตานี ได้ถูกจับเป็นเชลยมาในสมัย ร.1
แยกเป็น
สองส่วน ส่วนพวกสนมเมืองปัตตานี จะมาเป็นนางทาสในวัง บางส่วนก็รับราชการ
ทางคุณยายจะเป็นหมอตาใน
หลวง
อีกพวกคือสายคุณตาพวกนายกองทหารปัตตานีจะมาอยู่ตามหัวเมืองต่างๆเช่น
นนทบุรี ปทุมธานี มีนบุรี หนอง
จอก พระประแดง และริมคลองแสนแสบ
เพราะฉะนั้นคนที่ปัตตานีเค้าเลยนับถือที่บ้าน
อะไรที่จะคุยมันก็จะได้
ง่ายขึ้น
วันศุกร์มาถึง ผมไปละหมาดที่มัสยิด
ให้เอลี่มันรอที่บ้านโต๊ะอีหม่าม ให้ผมเจรจาก่อน แล้วค่อยปรากฏตัว ผมบอก
โต๊ะอีหม่ามว่าช่วยประกาศไปว่า ผมมาบริจาคค่าไฟฟ้าให้
แล้วได้บริจาคคัมภีร์กรุอานฉบับภาษาไทย ให้ 6 เล่ม
เพื่อให้ศึกษากัน
ก่อนการละหมาดเค้าจะมีประกาศสารพัดอย่าง ข่าวประชาสัมพันธ์นะ อิอิ
ทุกอย่างผมจัดการเองหมด เอลี่มันไม่รู้
หรอกปล่อยให้งองู 2
ตัว
โต๊ะอีหม่ามประกาศว่า เรื่องที่เดิมเมื่อสองสัปดาห์ก่อนคืออุบัติเหตุ
เป็นพระประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้า
ผู้ที่เกิด
เรื่องไม่ได้ตั้งใจและไม่อยากให้เกิดขึ้น ทุกวันนี้เค้าเสียใจ
เค้าได้ให้ตัวแทนของพวกเราเชื้อสายตานีมากล่าวคำขอ
โทษและความเสียใจแทน
เพราะเค้าเป็นชาวต่างชาติ ที่ไม่เข้าใจประเพณีทางเรา
ว่าแล้วนายจิมก็ขึ้นไปจับไมค์พูดกล่าวพอเป็นพิธี ผมบอกว่าขอมาอัฟ ทุกท่าน
มาอัฟ เป็นภาอาหรับ แปลว่าขอ
อภัย
ด้วยพระประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้าแล้วผมก็ร่ายยาวอิอิ ไม่ยาวหรอก 5 นาที
เพราะกินเวลาละหมาดเค้านะ
พอหลังจากการละหมาดเราก็มานั่งจิบน้ำชากัน
ผมถามชาวบ้านว่าถ้าเค้าจะมาแสดงความเสียใจพวกเราจะว่า
อย่างไร
เค้าบอกว่าเข้าใจแล้วละ แต่วันนั้นด้วยความที่ไม่เข้าใจกัน เอลี่มันตกใจ
คนมาล้อมรถกันหมด มันเลย
ล๊อครถ รถงี้เละตุ้มเป๊ะเลย
ดีมีคนมาช่วยทันไม่งั้นมันตาย
ชาวบ้านบอกว่ามันไม่พูดไม่จา นึกว่าทำมึน
ตอนนี้เข้าใจแล้วละ ผมดูท่าทีก่อนว่าพูดมีวาระแอบแฝงป่าว จะเอา
เอลี
มาปรากฏตัวดีไหมหนอ ไม่ดีกว่ารอให้เรื่องซา ผมค่อยพามันมาแอ่ว
แต่ที่แน่ๆผมบอกชาวบ้านว่าผมจะเข้ามา
ทำงาน ขออนุญาตนะพี่น้อง
ทุกคนบอกว่ามาทำงานได้เลย หิวข้าวก็ มาแกนาซิ ดอซินิง
มาแกนาซิ ดอซินิง
หมายความว่า
มาแก แปลว่า กิน
นาซิ แปล ว่า ข้าว
ดอซินิง แปลว่า ที่นี่
รวมๆกันแปลว่า มากินข้าวที่นี่นะ
พาเอลี่กลับหาดใหญ่
..ระหว่างทางผมบอกมันว่าเราทำไรมั่ง เอามาเลย ค่าใช้จ่ายเอามาเคลมเลย
เอลี่มันบอกว่า มัน
กลัวจนตัวสั่น นึกว่ามาอยู่ในดินแดน อาบูซายับสะอีก
อิอิ
ผมบอกว่าตราบใดที่ ไออยู่ข้างตัวยู ไอรับรองความปลอดภัยให้
มะต้องวอร์รี่ บารมีของไอไม่ได้เกิดจากน้ำเงิน มัน
เกิดจากน้ำใจ ที่
ปู่ย่าตายายมอบให้ หัวใจไงเอลี่ เรารู้จักให้เค้า วันนึงมันก็กลับมาหาตัวเรา
ตอนแรกอาจตลกไป
บ้างไม่ต้องสนใจ หรอกนะ บารมีอำนาจใดถ้าได้มาด้วยเงิน เงินหมด
มันก็หมดตาม จำไว้นะเอลี่
กลับถึงหาดใหญ่ เอลี มันเตรียมการที่เราจะเข้า
ไซท์ที่หาดใหญ่ มันบอกงานคร่าวๆคือ เราซ่อมไซท์ ที่ สัญญาน
ดาว และงาน
ติดตั้งเสาสัญญาน รวมทั้งงาน คอนฟิกร์
ผมบอกว่าผมช่วยมันได้ มัน งองู 2
ตัวอีกดิ ผมเลยบอกว่าผมจบอีเลคโทรนิคส์มา และ พื้นฐานมาจากบริษัท
ก่อสร้าง
จิ๊บๆนะเอลี่ เอลี่มันพยักหน้า คืนนั้นมาพาผมตะลอนหาดใหญ่ จนดึก มันมาวนะ ผมก็มาว
มาวกับ
เอลี่มันจะซื้อเหล้า เรดเลเบิ้ล ที่หาดใหญ่ ขวดลิตร ขวดละ 670 บาท
ติดรถไว้ตลอด ที่หาดใหญ่ไม่ต้องเสียค่าเปิด
นะพี่น้อง โอ้โห
มันเที่ยวอย่างนี้มันจะมีเงินซื้อเบนซ์ กลับบ้านไหมเนี่ย ผมนึกในใจ
เวลาที่มันไปเที่ยวกะผม มันหนีบวิสกี้ไปด้วย พอกินได้ที่
มันจะขอตัวขอรถเอาไปแรดคนเดียว มันไปรับแฟนคน
ไทยที่หาดใหญ่นั้นแหละ
แล้วมันก็ทิ้งตังค์ให้ผมจ่ายในคืนนั้น 2,500 บาท
มันบอกว่ายูไม่ต้องเอามาทอนไอ
หรอก เดี๋ยวตี 1 มารับ
เช็คบิลคืนนั้นมีแต่ค่ามิกซ์กับค่าอาหาร ประมาณ พันเศษนิด
ที่เหลือเกือบพันแนะ
ตี 1 มันมารับผมกลับ
ผมเอาเงินคืนมันมันบอกว่าไม่ต้องยูเก็บไว้เถอะ พอถึงห้อง มันก็เอามือล้วงกระเป๋า
เอาเศษ
เหรียญ ใส่ในขวดโหล โอ้โห ขวดบักเอบเหรียญเพียบ เข้าท่าดีแหะเอลี่
เอามั่งดีก่าว่าแล้วผมก็ไปหา ขวด เนสกาแฟขวดใหญ่มามั่ง
ใส่เหรียญของผมลงไปมั่งอิ
ก่อนนอนผมนอนทบทวน เรามานั่งทำอะไรที่นี่หว่า
เป้าหมายเราผู้นำเข้าอุปกรณ์แก๊ส ดันเตลิดมายันภาคใต้ได้ไง
แล้วจะติดแหงกที่นี่นานไหมเนี่ย เมื่อไหร่จะถึงสักทีนะเป้าหมายเรา ง่วงจัง
หาวๆๆๆๆๆ พี่น้อง พี่จิม ง่วงแล้วละ
พรุ่งนี้มีงานเช้า ต้องออกไปลุยกับ เอลี่
ที่ปัตตานี งานที่หยุดไม่ได้ทำมาตั้งนานนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น