************************************************
(8)ออนทัวร์เมืองผ้าไหม
กับนาย JIMBO และ
ตาเฉิน
************************************************
เช้ามืดวันเสาร์
ผมมารับตั้งแต่ ตี 5 ตาเฉินถือข้าวของพะรุงพะรัง พร้อมมาดาม และลูก
ผมงี้หัวเราะกร๊าก มันจะ
ย้ายบ้านไงหว่า เหอๆๆไปทำงานนะวุ้ยส์ไม่ใช่ไปเที่ยว
ผมเริ่มออกเดินทาง ณ บัดดล ออกเดินทางใช้ถนน
พหลโยธิน ต่อด้วยมิตรภาพ
แล้วเลี้ยวขวา ตรงก่อนเข้าสีคิ้ว ไปทางนางรอง หนองกี่ เลี้ยวเข้าบุรีรัมย์ อิอิ
อันนี้
ส่วนตัว ทางมันผ่านบ้านแม่ของลูกไงครับ เผื่อเจอ
คนเราไม่ได้อยู่ด้วยกันก็นึกถึงสิ่งดีๆละกัน เรื่องไม่ดี Forgot
it
ผมแวะรับอดีต พ่อตา ไปด้วยที่บุรีรัมย์ แกเป็นคนสุรินทร์นะ
เราต้องให้เจ้าที่เจ้าทาง เบิกทาง ไม่งั้นสุ่มห้าสุ่มหก
หัวแตกแน่ๆ
แวะเข้าตัวเมืองแวบ นึง ไปที่โรงแรม กรุงโรม หรือ บุรีรัมย์โฮเต็ล
ผมเคยเป็น Manager ที่นั่นเป็นคนเปลี่ยนลุค
โฮเต็ลทั้งหมด พาสู่ระดับโลก
โรงแรมนี้เจ้าของ คือ แขก ประพันธ์ สมานปาทาน ลุงของ สส.ฟารีดา สุไลมาน
(ปาทาน)
ขอแสดงความเสียใจด้วย ท่านเสียชีวิตแล้ว โรงแรมนี้นักการเมืองชื่อดังไปพักหลายคน
อาทิเช่น ท่าน
เฉลิม อยู่บำรุง ท่านวีระ มุสิกพงศ์ พอ.ณรงค์ กิติขจร ฯลฯ ขอโม้
สักหน่อย สีมือ ผมเองละ ลืมบอกไป พี่จิม...เป็น
โปรงานโรงแรม และรีสอร์ท จร้า
ใครอยากปรับปรุงกิจการ รีออร์กาไนซ์ใหม่ พี่จิม..วางแผนให้ ฟรี นะครับ
ก่อนถึงจังหวัดสุรินทร์ ผ่านอำเภอกระสัง ก็แวะเช่นกัน ถิ่นนี้เป็นบ้าน
คุณยาย สส.ฟารีดา มีสุเหร่าหลังเล็กๆ ผม
เคยไปอาศัยข้าวแดงแกงร้อน
นอนที่บ้านคุณยายหลายเดือน และเป็นโต้ะอีหม่าม ที่นั้นด้วย คุณยายก็เสียแล้วอีก
เป็นไงวุ้ยส์ เนี่ย มีแต่คนจากไป คนที่มีบุญคุณกับผมทั้งนั้นเลย
เลยพาลให้นึกเตลิดไปถึงความหลังเก่า ผมเคยอาศัย
นอน ที่บ้าน ของ สส. ฟารีดา
อยู่หลายเดือน ที่อำเภอศรีขรภูมิ ทำหน้าที่ สอนหนังสือ ศาสนา และติว หนังสือเรียน
ให้ลูกหลานเค้า จนคนที่บ้านนั้นไม่ว่า แม่บี กำนันดอกดิน สจ.สมศักดิ์ สส.ฟารีดา
ต่างเรียกผมว่า ครู เราไม่ไป
ดีกว่า ไม่อยากได้ยินข่าวอีก
ไปเป้าหมายเลยดีกว่า ตำบลท่าสว่าง อำเภอเมือง บ้านญาติ
อดีตพ่อตาผมอยู่ที่นั่น ซึ่งมีผ้าไหมลายยกทองโบราณ
เป็นที่ขึ้นชื่อ
และมีชื่อเสียงมากๆ ตอนหลังมาทราบว่า งานที่นี่แจ๋วแว้บ ถึงต้อนรับผู้นำเอเปคเชวละ
ไปเจอลุงเมี้ยน
บ้านแกอยู่ที่นั้น แกพาตระเวนในหมู่บ้าน ให้ตาเฉิน ถ่ายรูป
ถ่ายทำวีดีโอ ตั้งแต่ขั้นตอนการเลี้ยงไหม การเอา
หนอนไหมมาต้มเพื่อลอกด้ายออกมา
จน ปั่นได้
ผมก็คุยกับลุงในขณะที่แกพาออนทัวร์กับ แกว่า
ถ้าผมดีไซน์ลายผ้ามาให้ ลุงช่วยจัดการให้ได้ไหม ลุงแกบอกว่าไม่
มีปัญหา
แต่ต้องทอยกผืนนะ มิฉะนั้นมันยากส์คนทอ ต้นทุนค่าแรงสูงมาก
ผมบอกว่าผมเข้าใจหลักการนี้ ว่าแล้วก็
ขอทราบราคาคร่าวๆ
ตอนนี้ผมจำไม่ได้แล้วว่าเท่าไหร่ ขออภัยด้วยมันนานมากหลายปี
แต่รู้ว่าถูกจนน่าตกใจเมื่อ
เทียบราคากับบนห้าง ผมก็เขียนลาย คร่าว จากการ
ครีเอท ของผมแล้วบอกลุงว่า ลุงช่วยทอต้นแบบให้ผมหน่อย
นะ
แล้วค่อยส่งทางไปรษณีย์ให้กับผมทีหลังก็ ได้ ผมไม่รีบร้อนเจรจา กลัวไก่ตื่นนะ
ราคาจะโด่ง ยิ่งเห็นพา
ต่างชาติมาด้วยละ ไม่ต้องเซดเชว ใช้เวลาอยู่ที่นั้น 2
ชั่วโมง ทานข้าวกลางวัน ลุงแก ไปเชือดไก่ ต้มข่าไก่ ให้กิน
มาดามไม่กล้ากิน
กลัวจู้ดๆ เตรียมอาหารของตนเองมา ส่วนตาเฉิน กินเรียบเลย ผมถามว่าทำไมยู
กินได้ไม่กลัว
จู้ดๆละ ตาเฉิน บอกว่า แค่นี้ จิ๊บๆ หมา ยัง กินเลย ไอได้ข่าวว่า
อีสาน มีเนื้อหมาขายด้วยหรอ ผมบอกใช่ แต่นู้นเลย
ไกลมาก สกลนคร มีหมาสววรค์ด้วย
มันทำตาลุกวาว ผมบอก โนว..ไอไม่พาไปหร้อก ถ้าไม่ใช่ธุรกิจ ขี้เกียจขับรถ
ได้ข้อมูลเรียบร้อย กินอิ่ม ผมขับรถมาที่ ตำบลเขวาสินรินทร์
ที่นั่นทำเครื่องเงิน งานที่นี่ส่งขาย สวิสเซอร์แลนด์
และ ญี่ปุ่น เชว
สวยมากครับ ผมให้ตาเฉิน เก็บรายละเอียดทั้งหมด
อิอิ ได้ของแถมติดมือ
งั้นกลับได้แระเริ่มเย็นแล้ว ผมต้องการแวะประสาทพนมรุ้งนะ
ให้ตาเฉินกับมาดามเที่ยวกัน
ก่อน ผ่านบ้านพ่อตา ส่งลง ที่นั้น
เราไปเที่ยวพนมรุ้งกว่าจะเสร็จได้ ก็ ทุ่มนึงพอดี กลับถึง กทม ก็
ปาไปเกือบเที่ยง
คืนละเหนื่อยมากๆ ตาเฉินบอกว่า พรุ่งนี้ยูออฟได้ ยูเหนื่อยมามาก
เดววันจันทร์ค่อยคุยกันว่าเราจะเริ่มอย่างไร
แต่ตอนนี้พี่จิม..เวียนหัวมากๆ
ไม่รู้เป็นอะไร ขอนอนพักแปปนึงไม่ไหว ครับ เดี๋ยวมาเขียนให้ช่วงบ่าย นะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น