***********************************************************
ต่อยอดธุรกิจ...ไม่ยากส์เลย
แบบคนขับรถผู้บริหาร อย่างนาย
JIMBO
***********************************************************
เช้าวันอาทิตย์ผมมารับตาเฉิน
พร้อมครอบครัวที่บ้านพักนิชาดาตามเคย วันนี้หรอ วันแฟมิลี่
ทุกคนในครอบครัว
ตาเฉิน ไปโบสถ์กัน พร้อมหน้า ไม่ไกลเท่าไหร่หรอก 500 เมตรเอง
มันจะให้เรามารับทำไม ฟะ ขับเองก็ได้ แหะ
คงหาเรื่องให้ โอที ผมอีกละซิ
ไม่เป็นไรวันละ พันบาท นายจิมทำได้เพื่อเงิน เพื่อเป้าหมายในชีวิต ลูกสาว ป๋า
จะ
พาหนูไปให้ถึงฝันให้ได้นะลูก ว่าแล้วหยิบรูปลูกสาวมาดู
เหน็บไว้ในกระเป๋าตังค์งะ
Good morning ครับมาดาม Boss
เสร็จแล้วแตะมือลูกสาว ตาเฉิน สองมือเล้ย.... มาดามกล่าวว่าขอบคุณนะ
สำหรับน้ำเต้าหู้ และ ผ้าเช็ดหน้าสวยดี ผมบอกว่า ไม่เปงราย เล็กน้อยครับ
เป็นกิฟท์ ละกัน ไออยากให้ดูได้ของใช้
ดีราคาถูก ผมแอบซิบพี่น้องนะว่า มาดาม
ค่อนข้างขี้งก ตามภาษาผู้หญิงนะ อันนี้เข้าใจกฎ ชายใดเกียมัว
ส่วนมาก
ได้ดีทั้งนั้น เหอๆๆ
ผมขับรถไปที่โบสถ์ สังเกตเห็น
ชาวต่างชาติมามากมาย พวก แม่บ้านก็จับกลุ่มกันเม้าท์แตก รวมทั้งมาดาม...ผม
ด้วย
ส่วนตาเฉินเดินจูงมือลูก จ้ำ อ้าว....เข้าโบสถ์ไป อ้าได้การแระผมปิ้งมาในสมองทันที
หลีกไม่พ้นเลยนะ
สมาคมแม่บ้านแห่งประเทศนิชาดา เหมือนกันทั้งโลก ผมเจอจุดอ่อนละ
มาดามขี้งก แถวเข้าสมาคม อีก เสร็จโจร
ผมรอจนกระทั่งเสร็จธุระจากโบสถ์ก็
ปาไปเกือบเที่ยงแระ นอนรอจนหลังแข็งเลยเรา มาดามเดินออกมา
เดินต่อ
ล้อต่อกระซิกมากะเหล่าแม่บ้านฝรั่ง
ผมเดินไปโค้งและรับสัมภาระต่างๆจากมาดาม ผมสังเกตเห็นมาดาม
ใช้
ผ้าเช็ดหน้าที่ซื้อให้ มาด้วย หนอยๆๆเอาใจเราสะอีก แองงิ้วมาดาม ผมนึกในใจ
มาดามช่วยพกบ่อยๆนะ ช่วยงาน
แอดเรา อิอิ มาดูกันว่าผมจะทำอย่างไรต่อ นะครับ
มาดูหมาจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ แบบนายจิม.......
พามาส่งที่บ้านเสร็จ ผมบอก
ตาเฉินว่า ผมขอตัวไปทานข้าวก่อนนะ เดวบ่ายมา เรามาเรียนหนังสือกัน ตาเฉินบอก
โอเคเลย ก่อนจากกันผมแอบกระซิบ ตาเฉินว่า มาดาม ชอบจริงป่าวผ้าเช็ดหน้านะ Boss
พยักหน้า ได้การแระผม
นึกอีก
เดวบ่ายเจอกันนะ
บ่ายโมงตรงผมมานั่งรอที่โต๊ะริมสระน้ำ เพื่อสอนหนังสือ
ตาเฉินเดินยิ้ม เผล่ พร้อมผูกไทด์ เส้นที่ผมให้ แต่ใส่กะ
เสื้อยืดนะ
มันทำตลกอีกแหะ มามะมาเรียนกัน ผมบอกดังนั้น ผมเปิดหนังสือ ดูแล้วส่ายหน้า
ผมบอกว่าเก็บ
หนังสือไปดีกว่า ภาษาอะไรไม่รู้ มีแต่ภาษาพูดแบบทางการ
ฟังแล้วปวดหัว รับประทานอาหารเช้า อย่างงี้ พวกเรา
จะเดินทางไปที่นู่น ที่นี่
มั่ง อุ้ยส์ ชาติ นี้มันคงพูดได้ละ ยากส์
เจงๆ
ผมบอกเอางี้เรามานังคุยกันดีกว่า ดินฟ้าอากาศ นะดีแล้ว เดี๋ยวตอนเย็นยู
ไปกับไอนะ ไปเดอะมอลงามวงศ์วานกัน
ไปหาซื้อแบบเรียนและไวท์บอร์ด เดวไอ
แต่งตำราสอนยูใหม่ดีกว่า
ผมเริ่มสอนบทเรียนแรกก่อน นับเลขนะ เอาง่ายๆก่อน
นับ 1-10 ให้ได้ จากนั้นมาเรียนพวกคำเชื่อมนะ บอกเสร็จ
สับ
ผมก็เริ่มเข้าเรื่องทันที
ผมบอกว่าไอมานั่งคิดแล้วว่า...เวลาทำงานของไอ
บวกโอที แล้ว ก็ยังไม่ถึง 2 หมื่นนะ Boss ไอคงจะอยู่ยากส์ไม่
พอค่าใช้จ่ายนะ
ตาเฉินบอกว่า ยูไม่ต้องวอร์รี่ ถ้าไม่ถึงไอเพิ่มให้เอง ผมบอกว่าไอ
ไม่ได้กังวล ประเด็นนั้น ไอกังวลว่าร่างกายไอจะ
ไม่ไหว ต้องทำงานไม่มีวันหยุด
ไม่มีเวลาซักเสื้อผ้านะ ไม่มีเวลาไปหาลูกด้วย อีกอย่าง ไอ
ไม่แฮปปี้เลยยูต้องมา
ควักเงินยูเพื่อไอ
มาดามคงไม่แฮปปี้เท่าไหร่
ถ้ายูต้องมาควักเนื้อนะ ผมทำหน้าแอ๊บแบ๊ว แสดงความเห็นใจอย่างสุดซึ้ง ตาเฉิน
ฟัง
แล้วบอกว่าคิดมากนะไม่มีปัญหา ผมบอกไม่ได้ ไอมีจุดยืนอย่างนี้ ไอ
ไม่สบายใจทำไรก็ไม่สะดวกนะ Please
อย่าขัดไอ เลยนะ
ขอร้องเถอะ....ตาเฉินพยักหน้าแล้วถามว่ายูจะให้ไอ ทำเช่นไร
ผมบอกว่าเอางี้ดิ ยูไปบอกเพื่อนๆต่างชาติ ของมาดามที่อาศัยในนี้ นะว่า
ไอจะสอนภาษาไทยให้ ฟรี แต่ไอ จะตั้ง
กล่อง Donation ไว้
ใครอยากบริจาคตามแต่ศรัทธางะ ยูจะได้มีเพื่อนเรียนหลายคน สนุกดี
แล้วยูไม่ต้องควัก
เนื้อ เรื่องรายได้ของไอด้วย เข้าท่าไหม Boss ครานี้ตาเฉิน
บอกว่าโอเค เดี๋ยวไอจะปรึกษามาดามนะ ว่าแล้ว วัน
นั้นผมก็สอนหนังสือ แล้ว
พากันไปซื้ออุปกรณ์การเรียนที่ห้างเดอะมอล ผมเลือกหนังสือคัดลายมือ
ของเด็กอนุบาลมานะ แล้วแบบเรียนภาษาอังกฤษ ของเด็กอนุบาลเช่นกัน ที่เขียน A B C
D คืออะไร น้านแหละ
ซื้อของเสร็จเอาตาเฉินมาส่งที่บ้าน ก็ ปา ไป 2
ทุ่มกว่าแล้ว เฮ้อเหนื่อยจังพี่น้อง....ผมลาตาเฉินและมาดามกลับบ้าน
ผมคงทิ้งการบ้านเรื่องให้ชาวต่างชาติ มาเรียนหนังสือไทยกับผม ให้ตาเฉิน ไป
ดิคชันนารีสลีปปิ้งกับมาดาม
ผมกลับถึงบ้านก่อนเข้านอนผมได้แต่ภาวนาให้มาดามโอเค
พาเพื่อนๆมาเป็นลูกศิษย์ผมนะ
ผมจะได้ต่อยอดได้อีก
หลายเรื่อง
สัปดาห์ต่อมาผมคงทำงานตามปกติ ของผม
รับตาเฉินไปโรงงาน กลางวันพามาดามช้อป มาดามขยันช้อป จริง
ครานี้ไม่กล้ากินอะไรโดยไม่เรียกผมละ อิอิ ยื่นให้ทุกครั้ง
เออให้มันได้อย่างนี้ซิ
มาดามชอบมาก เอมโพเรียม ร้านบูท ฟู้ดแลนด์
ที่ถ้าเป็นเมียผม ลมจับแน่ๆ
ใช้เงินอย่างกับเบี้ยไม่สงสารผัวมั่งเลย
มีอยู่วันนึงพักเที่ยง
ตาเฉินอยากตัดสูท ให้ผมพาไปร้านแถวสุขุมวิท ร้าน .....สูทนะ ผมถามว่ายูรู้ได้ไงละ
ว่าร้านนี้
ตาเฉิน ชูไกด์บุ้คส์ให้ผมดู แล้วเปิดให้ดู ชี้ นี่เค้าโฆษณาลงรูปไว้
ถูกมาก ทั้งเซท ร้อยกว่าเหรียญ ผมมองดูแล้ว
หัวเราะ ผมบอกว่ามันแหกตานะ
จริงๆผมไม่ต้องบอกมันก็ ได้ จะได้เก็บค่าน้ำ แต่ผมไม่ทำเพราะผมรักษา
จรรยาบรรณ
เราทำงานกับเค้าต้องดูแลให้ดีทีสุดให้ข้อมูลที่ถูกต้อง ข้อสำคัญต้องซื่อสัตย์
ถ้าขัดสนจริง ขอเอา
ดีกว่าผมไม่ชอบลักไก่กับนาย นะ ไม่ดี
มันไม่เชื่อ
ไม่เชื่อก็ไม่เชื่อก็ได้ฟะ อยากเป็นเด็ก เล่นปลั๊กไฟ ก็เชิญเลย
ไม่ขัดศรัทธาเตือนแล้วนี่หว่า พอไปถึงร้าน
ตาเฉิน โม้ให้ผมดูเลยว่า ยู ดูดิ
นั่นรูปถ่ายกับนายกเมืองไทยด้วย แสดงว่า นายกต้องมาตัดร้านนี้
ผมโนคอมเม้นท์ นึกในใจ มรึงนีโง่ได้ใจจริงๆ แล้วผมก็ส่ายหน้า ยิ้มแห้งๆ
ตาเฉินเข้าไปวัดตัว เลือกผ้าเสร็จ
เรียบร้อย ถามว่าเท่าไหร่
พอเจ้าของร้านตอบมาลม จับเลย เหอๆๆๆ สองหมื่นกว่า
ตาเฉินโวยวายใหญ่ว่าที่โฆษณานี้มันร้อยกว่าเหรียญเอง ทำไมตั้งสองหมื่นกว่า
เจ้าของร้านเป็นอินเดียบอกว่านั้น
มันค่าแรงนะ มันโวยอีกว่าลงโฆษณาแบบนี้ได้ไง
หลอกกันนี่หว่า อินเดียคนนั้นพยายามอธิบายว่าที่ลงในนั้น
หลายร้านก็วิธีนี้แหละ
ราคาค่าผ้ายังไม่ได้เลย
มันหามาหาผมว่าจะให้ผมคุยให้ ผมบอกว่ายู Cancel
ออร์เดอร์ไปเลย เพราะมันก็แบบนี้แหละ ไอ
บอกยูแล้วไง
ตกลงตัดแค่สูทตัวเดียวมันหัวเสีย อย่างแรง
ผมเลยบอกว่ายูทำไรไม่ปรึกษา ไอ ก็แบบนี้ไง ไอเป็นทั้งลูกน้องยู และ
เพื่อนยู
ไอบอกยูว่าไงจำได้ไหม ไอทำหน้าที่ปกป้องยูในทุกเรื่อง ไอพูดคำไหนคำนั้น เสมอ
มันพยักหน้าแล้วถามว่าจะทำไงดี มันต้องการตัดชุดใหม่ แบบไม่ต้องแพงมากนัก
ผมเลยพามันมาที่วัดตึกนะ ร้าน
ชื่อดังที่แขวนสูท เป็นพันตัวนะ ไม่กี่ตังค์
เองทั้งชุด 2พันกว่าบาทเอง
ออกจากร้านสูท ที่วัดตึกมา ผมพาเดินคลองถม เก่า
เพื่อไปที่จอดรถ เจ้าเฉินเจอแจกันสวยใบหนึ่ง ราคา พันกว่า
บาท
ตาเฉินมีเงินสดไม่พอ เลยหันมาถามผมว่ามีเงินให้ยืมไหม ผมบอกว่ามีไม่ต้องห่วง
ผมยื่นให้ไปสองพันนะ
พอขึ้นรถเสร็จผมถามว่ายูไม่พกเงินสดหรือ ผมถาม ตาเฉิน
ตอบว่า มาดามให้เงินสดติดตัววันละ พันบาท
นอกนั้น
เป็นบัตรเครดิต
ผมหัวเราะกร้ากเลย ผมบอกว่าทำใจ Boss
ผู้หญิงเป็นอย่างนี้ทั้งโลก แต่ไอ บอกยูอย่างนึงว่า ที่เค้าทำแบบนี้นะดี
แล้ว
ยูจะได้มีเงินออม มาทำงาน ต่างประเทศ ดูว่าเงินเยอะ ยูกลับบ้านไป
เงินเดือนยูเมื่อเทียบเป็นเงินดอล นิดเดียว
เอง
ไอเข้าใจมาดามนะมันนั่งสะบัดหัวพร้อมบอกว่า จิม....If i die and born again
i don't married
ผมขับรถกลับไปส่งที่โรงงาน แล้วรอรับกลับตามเวลาเดิม
ได้เวลา 17.30 น ผมก็รับตามปกติ วันนี้เย็นวันศุกร์สะ
ด้วย รถคงติดน่าชม
พอได้เวลา ตาเฉิน ก็ลงมาที่รถ พอขึ้นรถได้
ตาเฉินแจ้งให้ทราบว่ามาดามโทรมาบอกว่าพรุ่งนี้ยูมีลูกศิษย์ เพิ่มขึ้น
อีก 3 คน
ผมพยักหน้าตอบรับ พอส่งถึงบ้านเสร็จ ผมอาบน้ำทานข้าว เหนื่อยจริงๆเลยพี่น้อง
ก่อนนอน ผมนั่ง
ทบทวนตัวเองอีกว่า เราไปถึงฝันไหมหนอ การเป็นผู้นำเข้าอุปกรณ์แกส
ราคาน้ำมันตอนนี้ก็ลงมาเยอะ คนคงหยุด
ติดตั้งแกสในรถยนต์
แล้วเรามาบ้าบอกับคนขับรถนาย อีกนานเท่าไหร่นา
ถึงจะตะกายถึงฝันได้
ไม่เอาดีกว่ามาคิดเรื่องปัจจุบัน
ว่าพรุ่งนี้เรามีลูกศิษย์สมาคมแม่บ้านฝรั่งมา เราจะต่อยอดธุรกิจเราได้ไหมดีกว่า
ว่า
แล้วก็วางแผนในบัดดล
ลุกเข้าห้องน้ำไปยืนหน้ากระจกแล้วซ้อมพูดประโยคที่เราจะพรีเซนต์สินค้าของเรา
พี่น้องทราบไหมว่าสินค้าอะไรที่นายจิม..จะขายนะ
มาต่อวันพรุ่งนี้ละกันนะครับ วันนี้บ๊ายบายก่อนครับ
มี
ความสุขกับงานปัจจุบันทำให้ดีที่สุดข้อสำคัญซื่อสัตย์กับงานที่เราจับงานมันจะซื่อสัตย์กับเราเองแหละ
จุฟฟฟฟฟ
ทุกท่านครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น